۰.21303.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : ما عَذَّبَ اللّه ُ اُمّةً إلاّ عِندَ استِهانَتِهِم بِحُقوقِ فُقَراءِ إخوانِهِم . ^۱

۰.21304.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام : مَن تَكلَّمَ في اللّه ِ هَلَكَ ، و مَن طَلَبَ الرِّئاسَةَ هَلَكَ، و مَن دَخَلَهُ العُجبُ هَلَكَ . ^۲

۰.21305.عنه عليه السلام : ثَلاثٌ مُوبِقاتٌ : نَكثُ الصَّفقَةِ ، وَ تركُ السُّنَّةِ ، و فِراقُ الجَماعَةِ . ^۳

(انظر) العُجب : باب 2476. الرئاسة : باب 1398.
الرحمة : باب 1459.
المال : باب 3696.

3960

حُرمَةُ إلقاءِ النَّفسِ فِي التَّهلُكةِ

الكتاب :

وَ أَنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللّه ِ وَ لاَ تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ» . ^۴

الحديث :

۰.21306.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : و اعلَمْ يا بُنَيَّ ... أنّكَ طَريدُ المَوتِ الّذي لا يَنجو مِنهُ هارِبُهُ ... فكُنْ مِنهُ على حَذَرِ أن يُدرِكَكَ و أنتَ على حالٍ سَيِّئَةٍ ، قَد كُنتَ تُحَدِّثُ نَفسَكَ مِنها بِالتَّوبَةِ ، فيَحُولَ بَينَكَ و بَينَ ذلكَ ، فإذا أنتَ قَد أهلَكتَ نَفسَكَ . ^۵

۰.21303.امام صادق عليه السلام : خداوند هيچ امّتى را عذاب نكرد، مگر آنگاه كه به حقوق برادران تهي دست خود بى اعتنايى كردند.

۰.21304.امام كاظم عليه السلام : هر كه درباره [ذات ]خدا سخن گويد نابود شود، هر كه رياست طلب باشد نابود شود و هركه خودپسندى به او راه يابد نابود شود.

۰.21305.امام كاظم عليه السلام : سه چيز مُهلك است: پيمان شكنى، رها كردن سنّت [پيامبر] و جدا شدن از جماعت [مسلمانان].

3960

حرمت به نابودى افكندن خود

قرآن:

«و در راه خدا انفاق كنيد و خويشتن را با دستان خود به نابودى نيفكنيد و نيكى كنيد كه خداوند نيكوكاران را دوست دارد».

حديث :

۰.21306.امام على عليه السلام فرمود : بدان اى فرزندم كه... تو تحت تعقيب مرگى هستى كه هيچ گريزنده اى را از چنگ آن رهايى نيست... پس، مواظب باش مرگ در حالى به سراغت نيايد كه در حال و هواى گناه باشى و به خود وعده توبه از آن مى دهى، اما مرگ ميان تو و اين وعده ات فاصله اندازد و آنگاه دريابى كه خودت را به نابودى افكنده اى.