۲۰۴۸.عنه صلى الله عليه و آله :كانَ الرّجُلُ قَبلَكُم يُؤخَذُ فيُحفَرُ لَهُ الأرضُ فيُجعَلُ فيها، فَيُجاءُ بالمِنْشارِ فيُوضَعُ على رأسِهِ فيُشَقُّ باثنَينِ ما يَصُدُّهُ ذلكَ عن دِينِهِ ، و يُمَشَّطُ بأمْشاطِ الحديدِ مِمّا دُونَ لَحمِهِ مِن عَظمٍ أو عَصَبٍ ما يَصُدُّهُ ذلكَ عن دِينِهِ . ^۱

۲۰۴۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنَّ البلاءَ أسْرَعُ إلى المؤمنِ التّقيِّ مِن المَطرِ إلى قَرارِ الأرضِ . ^۲

۲۰۵۰.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :ما مِن مؤمنٍ تُصيبُهُ رَفاهِيَةٌ في دَولةِ الباطلِ إلاّ ابتُليَ قَبلَ مَوتِهِ ببدنِهِ أو مالِهِ ، حتّى يَتَوفّرَ حَظُّهُ في دَولةِ الحقِّ . ^۳

۲۰۵۱.الخرائج و الجرائح عن الإمام زينِ العابدين عليه السلام :فما تَمُدّونَ أعيُنَكُم ؟ ! أ لستُم آمِنينَ ؟ ! لَقد كانَ مِن قَبلِكُم مَن هُو على ما أنتُم علَيهِ ، يُؤخَذُ فيُقْطَعُ يَدُهُ و رِجْلُهُ و يُصلَبُ ، ثُمّ تَلا : «أمْ حَسِبتُم أن تَدخُلوا الجنّةَ وَ لَمّا يَأتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ» . ^۴

۲۰۴۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[در دورانهاى] پيش از شما ، مرد [مؤمن] را مى گرفتند و زمين را مى كندند و او را در گودال مى گذاشتند و با ارّه ، از فرق سر ، به دو نيمش مى كردند و با اين همه ، از دين خود دست بر نمى داشت. با شانه هاى آهنين، گوشت بدنش را تا استخوان و عصب مى كندند و اين همه او را از دينش باز نمى داشت.

۲۰۴۹.امام على عليه السلام :شتاب بلا به سوى مؤمنِ پرهيزگار بيشتر از شتاب باران به سوى زمين گود است.

۲۰۵۰.امام زين العابدين عليه السلام :هيچ مؤمنى نيست كه در دولت باطل ، رفاه و آسايشى به او رسد، مگر آن كه پيش از مردن، در بدن يا دارايى اش گرفتارى اى پيش آيد تا بهره او در دولت حقّ بيشتر فراهم آيد.

۲۰۵۱.الخرائج و الجرائحـ به نقل از امام زين العابدين عليه السلام ـ: چرا [به رفاه ديگران ]چشم مى دوزيد؟! آيا در امان نيستيد؟! پيش از شما كسانى بودند كه حال و روز شما را داشتند؛ دستگير مى شدند و دست و پايشان قطع مى شد و به دار آويخته مى گشتند. آن گاه حضرت اين آيه را تلاوت كرد: «آيا مى پنداريد كه وارد بهشت مى شويد ، حالْ آن كه هنوز مانند آنچه بر سر پيشينيان شما آمده ، بر شما نگذشته است ؟!».