۰.16557.عنه عليه السلام : إذا سُئلَتِ الفاجِرَةُ : مَن فَجَرَ بِكِ ؟ فقالَت : فلانٌ ، فإنَّ علَيها حَدَّينِ : حَدّا لِفُجُورِها ، و حَدّا لِفِريَتِها علَى الرجُلِ المُسلمِ . ^۱

۰.16558.الإمامُ الباقرُ عليه السلام : قَضى أميرُ المؤمنينَ عليه السلام في الهِجاءِ التَّعزيرَ . ^۲

۰.16559.كتاب من لا يحضره الفقيه عن محمّدِ بنِ مسلمٍ عن ال : يُجلَدُ ، قلتُ : أ رأيتَ إن عَفَتْ عَنهُ ؟ قالَ : لا و لا كَرامَةَ . ^۳

۰.16560.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : قضى أميرُ المؤمنينَ عليه السلام في رجُلٍ دَعا آخَرَ: ابنَ المَجنونِ! فقالَ لَهُ الآخَرُ: أنتَ ابنُ المَجنونِ ، فَأمَرَ الأوَّلَ أن يَجلِدَ صاحِبَهُ عِشرينَ جَلدَةً ، و قالَ لَهُ : اعلَمْ أنَّهُ مُستَحِقٌّ مِثلَها عِشرينَ ، فلمّا جَلَدَهُ أعطَى المَجلودَ السَّوطَ فَجَلَدَهُ نَكالاً يَنكُلُ بِهِما . ^۴

۰.16561.عنه عليه السلام : كانَ عليٌّ عليه السلام يقولُ : إذا قالَ الرجُلُ للرجُلِ : يا مَعْفوجُ و يا مَنكوحُ في دُبُرِهِ ، فإنَّ علَيهِ الحَدَّ حَدَّ القاذِفِ . ^۵

۰.16557.امام على عليه السلام : هرگاه از زن بد كاره اى بپرسى چه كسى با تو زنا كرد و او بگويد: فلانى. بايد دو حدّ بر او جارى كرد: يكى براى فسقى كه كرده و ديگرى براى بهتانى كه به يك مرد مسلمان زده است.

۰.16558.امام باقر عليه السلام : امير المؤمنين عليه السلام براى هجو كردن، حكم تعزير داد.

۰.16559.كتاب من لا يحضره الفقيه : امام باقر عليه السلام ـ درباره مردى كه به همسرش تهمت زنا زند ـ فرمود : تازيانه مى خورد. عرض كردم: اگر زن او را بخشيد چه؟ فرمود: نه، بايد تازيانه بخورد.

۰.16560.امام صادق عليه السلام : امير المؤمنين عليه السلام درباره مردى كه به ديگرى گفته بود: «ديوانه زاده» و او پاسخ داده بود: «خودت ديوانه زاده اى»، چنين حكم فرمود : به اوّلى دستور داد بيست تازيانه به طرف مقابلش بزند و به او فرمود: بدان كه او نيز حقّ زدن بيست تازيانه دارد. چون اولى تازيانه ها را زد، حضرت تازيانه را به دست تازيانه خورده داد و او هم بيست تازيانه به ديگرى زد و اين كيفرى بود كه حضرت به آن دو چشاند.

۰.16561.امام صادق عليه السلام : على عليه السلام مى فرمود: هر گاه مردى به مردى ديگر بگويد: اى لواط كننده و اى اُبنه، بايد بر او حدّ قذف (هشتاد تازيانه) زد.