۰,۱۶۵۶۲.عنه عليه السلام : كُلُّ بالِغٍ مِن ذَكَرٍ أو اُنثى افتَرَى على صَغيرٍ أو كبيرٍ أو ذكرٍ أو اُنثى أو مُسلِمٍ (أو كافِرٍ) أو حُرٍّ أو مَملوكٍ فعلَيهِ حَدُّ الفِريَةِ ، و على غَيرِ البالِغِ حَدُّ الأدَبِ . ^۱

۰,۱۶۵۶۳.عنه عليه السلام : فإن كانَت اُمُّهُ حَيَّةً شاهِدَةً ثُمّ جاءَت تَطلُبُ حَقَّها ضُرِبَ ثَمانينَ جَلدَةً ، و إن كانَت غائبَةً انتُظِرَ بها حتّى تَقدِمَ فَتَطلُبَ حَقَّها ، و إن كانَت قد ماتَت و لم يُعلَمْ مِنها إلاّ خَيرٌ ضُرِبَ المُفتري علَيها الحَدَّ ثَمانينَ جَلدَةً . ^۲

۰,۱۶۵۶۴.عنه عليه السلام : أرى أنَّ علَيهِ الحَدَّ ثَمانينَ جَلدَةً ، و يَتُوبُ إلَى اللّه ِ عَزَّ و جلَّ مِمّا قالَ . ^۳

۰,۱۶۵۶۵.عنه عليه السلام : القاذِفُ يُجلَدُ ثَمانينَ جَلدَةً و لا تُقبَلُ لَهُ شَهادَةٌ أبَدا إلاّ بعدَ التَّوبَةِ أو يُكَذِّبَ نفسَهُ . ^۴

۰,۱۶۵۶۲.امام صادق عليه السلام : هر فرد بالغى، پسر يا دختر، اگر به كوچك يا بزرگ، مرد يا زن، مسلمان [يا كافر]، آزاد يا بنده افترا ببندد، بايد حدّ افترا (هشتاد تازيانه) بر او جارى كرد و اگر نابالغ باشد، حدّ تأديب [يعنى تعزير شود].

۰,۱۶۵۶۳.امام صادق عليه السلام فرمود : اگر مادرش زنده و حاضر باشد و برود به قاضى شكايت كند و خواهان احقاق حقّ خود شود، آن مرد هشتاد تازيانه مى خورد و اگر غايب باشد، منتظر مى مانند تا بيايد و حقّ [عِرضى ]خود را مطالبه كند و چنانچه مرده باشد و از او جز خوبى (پاكى) مشاهده نشده باشد، تهمت زننده را بايد هشتاد تازيانه زد.

۰,۱۶۵۶۴.امام صادق عليه السلام فرمود : بايد هشتاد تازيانه بخورد و از گفته خود، به درگاه خداوند عزّ و جلّ توبه برد.

۰,۱۶۵۶۵.امام صادق عليه السلام : كسى را كه تهمت ناموسى مى زند، بايد هشتاد تازيانه زد و از آن پس، هرگز شهادتى از او پذيرفته نيست. مگر بعد از آن كه توبه كند يا سخن خود را تكذيب كند.