۰.18672.كنز العمّال : إنّ رجُلاً مَدَحَ رجُلاً عِندَ النَّبيِّ صلى الله عليه و آله ، فقالَ صلى الله عليه و آله : لا تُسمِعْهُ فتُهلِكَهُ ، لَو سَمِعَكَ لَم يُفلِحْ . ^۱

۰.18673.الدرّ المنثور عن اُمِّ العَلاءِ : لَمّا ماتَ عُثمانُ بنُ مَظعونٍ رضى الله عنه قلتُ : رحمةُ اللّه ِ علَيكَ أبا السّائبِ ، شَهادَتي علَيكَ لَقَد أكرَمَكَ اللّه ُ . قالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : و ما يُدريكِ أنّ اللّه َ أكرَمَهُ ؟! أمّا هُو فَقَد جاءَهُ اليَقينُ مِن رَبِّهِ، و إنّي لَأرجو لَهُ الخَيرَ . و اللّه ِ، ما أدري و أنا رسولُ اللّه ِ ما يُفعَلُ بِي و لا بِكُم . قالت اُمُّ العَلاءِ : فوَ اللّه ِ، ما اُزَكّي بَعدَهُ أحَدا . ^۲

۰.18674.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : قَلَّما يُنصِفُ اللِّسانُ في نَشرِ قَبيحٍ أو إحسانٍ . ^۳

۰.18675.عنه عليه السلام : إنّ مادِحَكَ لَخادِعٌ لِعَقلِكَ غاشٌّ لَكَ في نَفسِكَ بِكاذِبِ الإطراءِ و زُورِ الثَّناءِ ، فإن حَرَمتَهُ نَوالَكَ أو مَنَعتَهُ إفضالَكَ و سَمَكَ بكُلِّ فَضيحَةٍ و نَسَبكَ إلى كُلِّ قَبيحَةٍ . ^۴

۰.18672.كنز العمّال : مردى در حضور پيامبر صلى الله عليه و آله از مردى تعريف و ستايش كرد؛ رسول خدا فرمود: اين حرف ها را به گوشش نرسان كه او را هلاك مى كنى. اگر [اين تعريف و ستايشها را] از تو بشنود رستگار نمى شود.

۰.18673.الدرّ المنثور : وقتى عثمان بن مظعون رضى الله عنه مُرد، من گفتم: رحمت خدا بر تو اى ابو السائب! گواهى مى دهم كه خداوند تو را گرامى داشته است. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: از كجا مى دانى كه خدا او را گرامى داشته است؟ يقينِ پروردگارش به او رسيد (مرگ به سراغش آمد) و من برايش اميد خير و خوبى دارم. به خدا قسم من كه رسول خدا هستم نمى دانم خداوند با من و با شما چه خواهد كرد! امّ العلاء گفت: به خدا قسم بعد از او هيچ كس را به پاكى نخواهم ستود.

۰.18674.امام على عليه السلام : كمتر پيش مى آيد كه زبان در بيان زشتى يا نيكى اى انصاف داشته باشد.

۰.18675.امام على عليه السلام : كسى كه از تو ستايش مى كند، با تعريف دروغين و ستايش بى اساس، خرد تو را مى فريبد و با تو دغلى و خيانت مى ورزد. چه، اگر بخشش خود را از او دريغ كنى يا احسانت را از وى باز دارى، آن گاه داغ هر ننگى را بر تو بزند و هر زشتى و عيبى را به تو نسبت دهد.