الحديث :
۰.16941.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنَّ أبغَضَ الخَلائقِ إلَى اللّه ِ رجُلانِ : ... و رجُلٌ ... جَلَسَ بينَ الناسِ قاضيَا ضامِنا لِتخليصِ ما التَبَسَ على غيرِهِ، فإن نَزَلَت بهِ إحدَى المُبهَماتِ هَيَّأ لَها حَشوا رَثّا مِن رَأيِهِ ثُمّ قَطَعَ بهِ ، فهُو مِن لَبْسِ الشُّبُهاتِ في مِثلِ نَسجِ العَنكَبوتِ ، لا يَدري أصابَ أم أخطَأ ... تَصرُخُ مِن جَورِ قَضائهِ الدِّماءُ ، و تَعِجُّ مِنهُ المَواريثُ . ۱
۰.16942.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن حَكَمَ في دِرهَمَينِ بغيرِ ما أنزَلَ اللّه ُ فقد كَفَرَ ، و مَن حَكَمَ في دِرهَمَينِ فَأخطَأ كَفَرَ . ۲
۰.16943.تفسير العيّاشي : عبدُ اللّه ِ بن مُسكانَ عن الإمام الصّادقِ عَن آبائه عليهم السلام : قالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن حَكَمَ في دِرهَمَينِ بِحُكمِ جَورٍ ثُمّ جَبَرَ (كَبُرَ) علَيهِ كانَ مِن أهلِ هذهِ الآيَةِ «و مَن لَم يَحْكُمْ بما أنزَلَ اللّه ُ فأُولئكَ هُمُ الكافِرونَ» . ۳ فقلتُ : يا بنَ رسولِ اللّه ِ ، كيفَ يَجبُرُ علَيهِ ؟ قالَ : يكونُ لَهُ سَوطٌ و سِجنٌ فَيَحكُمُ علَيهِ ، فإن رَضِيَ بحُكمِهِ و إلاّ ضَربَهُ بسَوطِهِ و حَبَسَهُ في سِجنِهِ . ۴
حديث :
۰.16941.امام على عليه السلام : منفورترين خلايق نزد خداوند دو مردند: ... و مردى كه ... ميان مردم به داورى مى نشيند و خود را عهده دار روشن ساختن شبهات و مشكلات ديگرى مى بيند. اگر قضيه مشكل و مبهمى برايش پيش آيد، پاسخهايى مهمل و پوسيده از پيش خود براى آن آماده مى كند و بر طبق آنها حكم مى دهد. داوريهايش مانند تار عنكبوت [سست ]است، خودش نمى داند كه درست حكم كرد، يا نادرست... از ستم داورى او خونها فرياد مى زنند و ميراثها [كه بر اساس داورى ناحق او به صاحبانش نرسيده ]مى نالند.
۰.16942.امام صادق عليه السلام : هر كس درباره دو درهم ، بر خلاف آنچه خدا نازل كرده است داورى كند، بى گمان كافر شده و هر كس درباره دو درهم داورى كند و حكم خطا صادر كند، كفر ورزيده است.
۰.16943.تفسير العيّاشى : امام صادق عليه السلام از پدرانش از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل مى كنند كه فرمود: هر كس درباره دو درهم [مورد اختلاف ميان دو كس ]به ناحق داورى كند و سپس نسبت به او اِعمال زور كند، از مصاديق اين آيه است: «و كسانى كه مطابق آنچه خدا نازل كرده است داورى نكنند، آنان خود،ستمگرانند». عرض كردم: يا بن رسول اللّه ! يعنى چه نسبت به او اِعمال زور كند؟ فرمود: تازيانه و زندان داشته باشد و بر ضدّ او حكمى صادر كند، به طورى كه اگر حكم او را نپذيرفت با تازيانه وى را بزند و به زندانش افكند.
1.نهج البلاغة : الخطبة ۱۷.
2.بحار الأنوار : ۱۰۴/۲۶۵/۱۴.
3.المائدة : ۴۴.
4.تفسير العيّاشيّ : ۱/۳۲۳/۱۲۰.