القاسم جعفر بن قولويه ، عنه طاب ثراه.
وكذلك له إلى الشيخ الصدوق محمّد بن عليّ بن بابويه القمي طرق:
منها: عن الشّيخ المفيد عنه قدس اللّه أسرارهم جمعيا» ^۱ .
4 ـ صدر الدين محمّد شيرازى ، معروف به ملاصدرا (م 1050 ق)
جناب فيض در رساله شرح صدر ، درباره استفاده از انفاس قدسى و افادات حكيمانه صدر المتألهين شيرازى آورده است:
«تا آنكه در بلده طيبه قم به خدمت صدر اهل عرفان و بدر سپهر ايقان، صدر الدين محمّد شيرازى ـ قدّس اللّه روحه و سرّه ـ كه در فنون علم باطن يگانه دهر و سرآمد عصر خود بود ، رحل اقامت افكند ، مدّت هشت سال ماند . . و آخر به شرف مصاهرت ايشان سرافراز گرديد . باز چون مشار اليه از قم به شيراز تكليف نمودند و بدانجا اقامت فرمودند ، به مقتضاى « فان اتممت عشرا فمن عندك» ^۲ به شيراز رفته ، قريب به دو سال ديگر در خدمت بابركات ايشان به سر برده و از انفاس طيبه ايشان بسى استفاده نمود» ^۳ .
مرحوم تنكابنى در تذكرة العلماء (ص175) گفته است: جناب فيض از ملاصدرا اجازه دارد .
5 ـ دايى فيض ، ضياءالدين ، محمد
در «شرح صدر» آمده است : «چندى در خدمت خال بزرگوار خويش كه ممتاز عصر خود بود در كاشان كه وطن اصلى بود ، به تحصيل علوم دينيه ظاهره اشتغال و از تفسير و حديث و فقه و اصول دين و آنچه موقوف عليه آن علوم