۰.20615.عنه صلى الله عليه و آله : أربَعٌ مَن كُنَّ فيهِ فهُو مُنافِقٌ ، و إن كانَت فيهِ واحِدَةٌ مِنهُنَّ كانَت فيهِ خَصلَةٌ مِن النِّفاقِ حتّى يَدَعَها : مَن إذا حَدَّثَ كَذَبَ ، و إذا وَعَدَ أخلَفَ ، و إذا عاهَدَ غَدَرَ ، و إذا خاصَمَ فَجَرَ . ۱
۰.20616.عنه صلى الله عليه و آله : ثَلاثٌ مَن كُنَّ فيهِ كانَ مُنافِقا و إن صامَ و صلّى و زَعَمَ أنّهُ مُسلِمٌ : مَن إذا ائتُمِنَ خانَ ، و إذا حَدَّثَ كَذَبَ ، و إذا وَعَدَ أخلَفَ ، إنّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ قالَ في كِتابهِ : «إنّ اللّه َ لا يُحِبُّ الخائِنينَ»۲ و قالَ : «أنّ لَعْنَةَ اللّه ِ علَيهِ إنْ كانَ مِن الكاذِبينَ»۳ ، و في قولهِ عَزَّ و جلَّ : «و اذْكُرْ في الكِتابِ إسْماعِيلَ إنّهُ كانَ صادِقَ الوَعْدِ و كانَ رَسُولاً نَبِيّا»۴ . ۵
۰.20617.عنه صلى الله عليه و آله : لِلُمنافِقِ ثَلاثُ عَلاماتٍ : إذا حَدَّثَ كَذَبَ ، و إذا وَعَدَ أخلَفَ ، و إذا ائتُمِنَ خانَ . ۶
۰.20618.عنه صلى الله عليه و آله : لِلمُنافِقينَ عَلاماتٌ يُعرَفونَ بِها : تَحِيَّتُهُم لَعنَةٌ ، و طَعامُهُم نُهمَةٌ ، و غَنيمَتُهُم غُلولٌ ، لا يَقرَبونَ المَساجِدَ إلاّ هُجرا ، و لا يَأتونَ الصَّلاةَ إلاّ دُبُرا ، مُستَكبِرينَ لا يَألَفونَ و لا يُؤلَفونَ ، خُشُبٌ باللَّيلِ سُخُبٌ بالنَّهارِ . ۷
۰.20615.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : چهار خصلت است كه در هر كه باشند منافق است و اگر يكى از آنها در او باشد يك خصلت نفاق در او وجود دارد تا اينكه آن را رها كند : كسى كه هرگاه سخن گويد دروغ گويد و هرگاه وعده دهد خُلفِ وعده كند و هرگاه پيمان بندد پيمان شكنى كند و هرگاه ستيزه كند از حق تجاوز نمايد.
۰.20616.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سه خصلت است كه در هر كه باشند منافق است، هرچند اهل روزه و نماز باشد و خودش را مسلمان بداند : كسى كه هرگاه به او اعتماد شود خيانت ورزد و هرگاه سخن گويد دروغ گويد و هرگاه وعده دهد خُلفِ وعده كند. خداوند عزّ و جلّ در كتاب خود فرمود : «براستى كه خدا خيانتكاران را دوست ندارد» و فرمود : «لعنت خدا بر او اگر از دروغگويان باشد» و در آنجا كه فرمود : «و در اين كتاب از اسماعيل ياد كن كه او راست وعده و فرستاده اى پيامبر بود».
۰.20617.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : براى منافق سه نشانه است : هرگاه سخن گويد دروغ گويد، هرگاه وعده دهد خُلفِ وعده كند و هر گاه به او اعتماد شود خيانت ورزد.
۰.20618.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : منافقان را نشانه هايى است كه با آنها شناخته مى شوند : درودشان لعنت است، پرخور و شكم باره اند، به غنائم دستبرد مى زنند، به مساجد نزديك نمى شوند مگر با اكراه و رياكارى، نماز را آخر وقت مى خوانند، خود برتر بينند، به طورى كه با كسى انس و الفت نمى گيرند و كسى هم با آنان الفت نمى گيرد، شب مانند چوب خشك مى افتند (شب زنده دارى نمى كنند) و روز صداى خود را به جرّ و بحث بلند مى كنند.