۰.22595.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن قَبَّلَ وَلدَهُ كَتَبَ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ لَهُ حَسَنَةً ، و مَن فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّه ُ يَومَ القِيامَةِ ، و مَن عَلَّمَهُ القرآنَ دُعِيَ بالأبَوَينِ فيُكسَيانِ حُلَّتَينِ يُضيءُ مِن نُورِهِما وُجُوهُ أهلِ الجَنَّةِ . ^۱

۰.22596.عنه صلى الله عليه و آله : هذا رجُلٌ عِندي أنّهُ مِن أهلِ النّارِ . ^۲

۰.22597.مكارم الأخلاق : عنه صلى الله عليه و آله ـ لَمّا قبّلَ الحَسَنَ و الحُسَينَ عليهما السلام فقالَ الأقرَعُ بنُ حابسٍ : إنّ لِي عَشرَةً مِن الأولادِ ما قَبَّلتُ واحِدا مِنهُم ! ـ : ما علَيَّ إن نَزَعَ اللّه ُ الرَّحمَةَ مِنكَ؟! ـ أو كَلِمَةً نَحوَها ـ . ^۳

۰.22598.بحار الأنوار : كانَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يُقَبِّلُ الحَسَنَ و الحُسَينَ فقالَ عُيَينَةُ ـ و في روايَةِ غَيرِهِ : الأقرَعُ بنُ حابِسٍ ـ : إنّ لِي عَشرَةً ما قَبَّلتُ واحِدا مِنهُم قَطُّ ! فقالَ عليه السلام : مَن لا يَرحَمْ لا يُرحَمْ . و في روايَةِ حَفصٍ الفَرّاءِ : فغَضِبَ رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله حتَّى التَمَعَ لَونُهُ و قالَ لِلرّجُلِ : إن كانَ اللّه ُ قَد نَزَعَ الرَّحمَةَ مِن قَلبِكَ فما أصنَعُ بِكَ ؟! مَن لَم يَرحَمْ صَغيرَنا و لَم يُعَزِّزْ كَبيرَنا فلَيسَ مِنّا . ^۴

۰.22595.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه فرزند خود را ببوسد، خداوند عزّ و جلّ براى او يك ثواب مى نويسد و هر كه فرزندش را شاد كند، خداوند در روز قيامت او را شاد مى سازد و هر كه به او قرآن بياموزد [در روز قيامت ]پدر و مادرش فرا خوانده مى شوند و دو جامه بر آنان پوشانده مى شود كه از درخشش آن صورت بهشتيان مى درخشد.

۰.22596.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : اين مرد در نظر من از دوزخيان است.

۰.22597.مكارم الأخلاق : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله وقتى كه حسن و حسين عليهما السلام را بوسيد. اقرع بن حابس گفت: من ده فرزند دارم و تاكنون يكى از آنها را هم نبوسيده ام. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : به من چه ربطى دارد اگر خداوند رحم و مهربانى را از تو گرفته باشد؟! ـ يا جمله اى مانند اين فرمود ـ .

۰.22598.بحار الأنوار : رسول خدا صلى الله عليه و آله حسن و حسين را مى بوسيد . عيينه ـ و در روايت ديگرى: اقرع بن حابس ـ گفت: من ده فرزند دارم و هرگز يكى از آنان را نبوسيده ام. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: كسى كه مهر نورزد، با او مهر ورزى نشود . و در روايت حفصِ فرّاء آمده است: رسول خدا چنان خشم گرفت كه رنگش برگشت و به آن مرد فرمود: اگر خداوند رحم و مهربانى را از دل تو كنده است، من با تو چه كنم؟! كسى كه با خردسالان ما مهربان نباشد و به بزرگ سالانمان احترام نگذارد، از ما نيست.