۰.5475.عنه صلى الله عليه و آله : قالَ اللّه ُ تبارَكَ و تعالى : و عِزَّتي و جَلالي ، لا أجْمَعُ على عَبْدي خَوفَينِ ، و لا أجْمَعُ لَه أمْنَينِ ، فإذا أمِنَني في الدُّنيا أخَفْتُهُ يَومَ القِيامَةِ ، و إذا خافَني في الدُّنيا أمِنْتُهُ يَومَ القِيامَةِ . ^۱

۰.5476.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الخَوفُ أمانٌ . ^۲

۰.5477.عنه عليه السلام : مَن خافَ أمِنَ . ^۳

۰.5478.عنه عليه السلام : ثَمرَةُ الخَوفِ الأمنُ . ^۴

۰.5479.عنه عليه السلام : خَفْ تأمَنْ ، و لا تَأمَنْ فتَخَفْ . ^۵

۰.5480.عنه عليه السلام : خَفْ رَبَّكَ و ارْجُ رَحمتَهُ؛ يُؤْمِنْكَ مِمّا تَخافُ و يُنِلْكَ ما رَجَوتَ . ^۶

۰.5481.عنه عليه السلام : لا يَنْبَغي للعاقِلِ أنْ يُقيمَ على الخَوفِ إذا وَجدَ إلى الأمْنِ سَبيلاً . ^۷

۰.5482.الإمامُ الحسينُ عليه السلام : لا يَأمَنُ يَومَ القِيامَةِ إلاّ مَن خافَ اللّه َ في الدُّنيا . ^۸

۰.5483.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مِسْكينٌ ابنُ آدَمَ ! لَو خافَ مِن النّارِ كما يَخافُ مِن الفَقْرِ لأَمِنَهُما جَميعا ، و لو خافَ اللّه َ في الباطِنِ كما يَخافُ خَلْقَهُ في الظّاهِرِ لسَعِدَ في الدّارَينِ . ^۹

۰.5475.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداى تبارك و تعالى فرمود: به عزّت و جلالم سوگند كه براى بنده ام دو ترس و دو امنيت فراهم نمى آورم : اگر در دنيا خود را از من ايمن بداند در روز رستاخيز او را هراسان كنم و اگر در دنيا از من بترسد در روز قيامت او را ايمن گردانم .

۰.5476.امام على عليه السلام : ترس، [مايه]امنيت است.

۰.5477.امام على عليه السلام : آن كه ترسيد، در امان مانْد .

۰.5478.امام على عليه السلام : ميوه ترس ، امنيت است .

۰.5479.امام على عليه السلام : بترس، تا ايمن بمانى ، و خود را در امان مدان، كه گرفتار ترس مى شوى .

۰.5480.امام على عليه السلام : از پروردگارت بترس و به رحمت او اميدوار باش، تا تو را از آنچه مى ترسى، ايمن دارد و به آنچه اميد دارى ، برساند .

۰.5481.امام على عليه السلام : خردمند را نسزد كه چون راه رسيدن به امنيت را بيابد ، باز هم ترس پيشه كند .

۰.5482.امام حسين عليه السلام فرمود : در روز رستاخيز ايمن نيست مگر آن كس كه در دنيا از خداوند ترسان باشد .

۰.5483.امام صادق عليه السلام : بيچاره آدميزاد ! اگر همچنان كه از نادارى مى ترسد ، از دوزخ مى ترسيد، از هر دوى آنها در امان مى ماند، و اگر همچنان كه در آشكار از مردم مى ترسد، در نهان نيز از خدا مى ترسيد، در هر دو سراى سعادتمند مى شد .