۰,۲۲۲۰۶.عنه عليه السلام : التَّوفيقُ رأسُ النَّجاحِ . ^۱

۰,۲۲۲۰۷.عنه عليه السلام : التَّوفيقُ رأسُ السَّعادَةِ . ^۲

۰,۲۲۲۰۸.عنه عليه السلام : بِالتَّوفيقِ تَكونُ السَّعادَةُ . ^۳

۰,۲۲۲۰۹.عنه عليه السلام : التَّوفيقُ مِفتاحُ الرِّفقِ . ^۴

۰,۲۲۲۱۰.عنه عليه السلام : مَن أمَدَّهُ التَّوفيقُ أحسَنَ العَمَلَ . ^۵

۰,۲۲۲۱۱.عنه عليه السلام : مَن لَم يُمِدَّهُ التَّوفيقُ لَم يُنِبْ إلَى الحَقِّ . ^۶

۰,۲۲۲۱۲.عنه عليه السلام : كَيفَ يَتَمَتَّعُ بِالعِبادَةِ مَن لَم يُعِنْهُ التَّوفيقُ ؟! ^۷

۰,۲۲۲۱۳.عنه عليه السلام : لا يَنفَعُ اجتِهادٌ بغَيرِ تَوفيقٍ . ^۸

۰,۲۲۲۱۴.عنه عليه السلام : خَيرُ الاجتِهادِ ما قارَنَهُ التَّوفيقُ . ^۹

۰,۲۲۲۱۵.عنه عليه السلام : لا يَنفَعُ عِلمٌ بغَيرِ تَوفيقٍ . ^۱۰

۰,۲۲۲۱۶.عنه عليه السلام : لا نِعمَةَ أفضَلُ مِن التَّوفيقِ . ^۱۱

۰,۲۲۲۱۷.عنه عليه السلام : لا قائدَ كالتَّوفيقِ . ^۱۲

۰,۲۲۲۱۸.عنه عليه السلام : إنّ اللّه َ سُبحانَهُ قد جَعَلَ لِلخَيرِ أهلاً ، و لِلحَقِّ دَعائمَ ، و لِلطّاعَةِ عِصَما ، و إنّ لَكُم عِندَ كُلِّ طاعَةٍ عَونا مِن اللّه ِ سُبحانَهُ ، يَقولُ علَى الألسِنَةِ و يُثَبِّتُ الأفئدَةَ ، فيهِ كِفاءٌ لِمُكتَفٍ و شِفاءٌ لِمُشتَفٍ . ^۱۳

۰,۲۲۲۰۶.امام على عليه السلام : توفيق، رأس كاميابى است.

۰,۲۲۲۰۷.امام على عليه السلام : توفيق، اساس خوشبختى است.

۰,۲۲۲۰۸.امام على عليه السلام : با توفيق، سعادت باشد.

۰,۲۲۲۰۹.امام على عليه السلام : توفيق، كليد نرمش (مدارا) است.

۰,۲۲۲۱۰.امام على عليه السلام : هر كه توفيق يارَش شود، عمل نيكو انجام دهد.

۰,۲۲۲۱۱.امام على عليه السلام : هر كه توفيق مَدَدش نكند، به حق رو نياورد.

۰,۲۲۲۱۲.امام على عليه السلام : چگونه از عبادت بهره مند شود كسى كه توفيق ياريش نكرده است!

۰,۲۲۲۱۳.امام على عليه السلام : هيچ كوششى بدون توفيق سود نمى بخشد.

۰,۲۲۲۱۴.امام على عليه السلام : بهترين كوشش، آن است كه با توفيق قرين شود.

۰,۲۲۲۱۵.امام على عليه السلام : هيچ دانشى بى توفيق سود نبخشد.

۰,۲۲۲۱۶.امام على عليه السلام : هيچ نعمتى برتر از توفيق نيست.

۰,۲۲۲۱۷.امام على عليه السلام : هيچ رهبرى چون توفيق نيست.

۰,۲۲۲۱۸.امام على عليه السلام : خداوند سبحان براى خوبى اهلى قرار داده و براى حق تكيه گاه هايى و براى طاعت نگه دارنده هايى و براى شما در هر طاعتى از جانب خداوند سبحان مَدَدى است كه زبان ها را گويا و دل ها را استوار مى سازد و همين خود براى كفايت خواه كفايت كننده اى است و براى شفا جو، شفايى.