۰.8618.عنه عليه السلام : مَن حَسُنَتْ سَرِيرَتُهُ ، حَسُنَتْ عَلانِيَتُهُ. ^۱

۰.8619.عنه عليه السلام : عِندَ فَسادِ العَلانِيَةِ تَفسُدُ السَّرِيرَةُ. ^۲

۰.8620.عنه عليه السلام : حُسنُ السِّيرةِ عُنوانُ حُسنِ السَّرِيرةِ. ^۳

۰.8621.عنه عليه السلام : صَلاحُ الظَّواهِرِ عُنوانُ صِحَّةِ الضَّمائرِ. ^۴

۰.8622.عنه عليه السلام : ما أضمَرَ أحَدٌ شيئا إلاّ ظَهَرَ في فَلَتاتِ لِسانِهِ ، و صَفَحاتِ وَجهِهِ. ^۵

۰.8623.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : ما مِن عَبدٍ أسَرَّ خَيرا فَذَهَبَتِ الأيّامُ أبَدا حتّى يُظهِرَ اللّه ُ لَهُ خَيرا ، و ما مِن عَبدٍ يُسِرُّ شرّا فَذَهَبَتِ الأيّامُ حَتّى يُظهِرَ اللّه ُ لَهُ شرّا. ^۶

۰.8624.مصباح الشريعة : فَسادُ الظاهِرِ مِن فَسادِ الباطِنِ ، و مَن أصلَحَ سَرِيرَتَهُ أصلَحَ اللّه ُ عَلانِيَتَهُ... و أعظَمُ الفَسادِ أن يَرضَى العَبدُ بِالغَفلَةِ عنِ اللّه ِ تعالى ، و هذا الفَسادُ يَتَوَلَّدُ مِن طُولِ الأمَلِ و الحِرصِ و الكِبرِ ، كما أخبَرَ اللّه ُ تعالى في قِصَّةِ قارونَ في قولِهِ: «وَ لا تَبْغِ الفَسادَ في الأَرْضِ إِنَّ اللّه َ لا يُحِبُّ المُفْسِدِينَ»^۷ و كانَت هذه الخِصالُ مِن صُنعِ قارونَ و اعتِقادِهِ ، و أصلُها مِن حُبِّ الدنيا. ^۸

۰.8618.امام على عليه السلام : هر كه درونش خوب باشد ، بيرونش نيز خوب خواهد بود .

۰.8619.امام على عليه السلام : وقتى ظاهر خراب باشد ، باطن نيز خراب است .

۰.8620.امام على عليه السلام : سيرت نيكو ، نشانگر باطن نيكوست.

۰.8621.امام على عليه السلام : درست بودن ظاهر ، نشانگر درست بودن باطن است .

۰.8622.امام على عليه السلام : هيچ كس چيزى را در دل پنهان نكرد، مگر اين كه آن چيز، خود را در لغزشهاى زبان و حركات چهره اش نمودار ساخت .

۰.8623.امام صادق عليه السلام : هيچ بنده اى نيست كه خيرى را در نهان انجام دهد ، مگر آن كه با گذشت روزگار ، خداوند خيرى از او را آشكار سازد و هيچ بنده اى نيست كه در نهان كار شرّى به جاى آورد ، جز آن كه با گذشت زمان ، خداوند شرّى از او را نمايان سازد .

۰.8624.مصباح الشريعة : فساد ظاهر ، ناشى از فساد باطن است و هر كه درون خود را درست كند ، خداوند ظاهر او را درست گرداند . . . بزرگترين تباهى آن است كه آدمى به غفلت، از خداوند متعال خرسند باشد ؛ اين تباهى زاييده آرزوى دراز و آزمندى و كبر است، چنان كه خداوند متعال در داستان قارون از اين نكته خبر داده است ، آن جا كه مى فرمايد : «و خواهان تباهى در روى زمين مباش كه خداوند تبهكاران را دوست ندارد» . اين خصلتها، كار قارون و باور او بود و همگى در دنيا دوستى ريشه دارد .