۰.16100.الكافي عن أبي حمزة الثّماليّ : قالَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام في خُطبَتِهِ : أعوذُ بِاللّه ِ مِنَ الذُّنوبِ الَّتي تُعَجِّلُ الفَناءَ ، فَقامَ إلَيهِ عَبدُ اللّه ِ بنُ الكَوّاءِ اليَشكُرِيُّ فَقالَ : يا أميرَ المُؤمِنينَ ، أ وَ تَكونُ ذُنوبٌ تُعَجِّلُ الفَناءَ؟!
فَقالَ : نَعَم ـ وَيلَكَ! ـ قَطيعَةُ الرَّحِمِ ، إنَّ أهلَ البَيتِ لَيَجتَمِعونَ و يَتَواسَونَ و هُم فَجَرَةٌ فَيَرزُقُهُمُ اللّه ُ ، و إنَّ أهلَ البَيتِ لَيَتَفَرَّقونَ و يَقطَعُ بَعضُهُم بَعضا فَيَحرِمُهُمُ اللّه ُ و هُم أتقِياءُ . ^۱

۰.16101.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : وَ اللّه ِ ، ما نَزَع َاللّه ُ مِن قَومٍ نَعماءَ إلاّ بِذُنوبٍ اِجتَرَحوها ، فَاربِطوها بِالشُّكرِ ، و قَيِّدوها بِالطّاعَةِ . ^۲

۰.16102.عنه عليه السلام : ما زالَت نِعمَةٌ و لا نَضارَةُ عَيشٍ إلاّ بِذُنوبٍ اِجتَرَحوا ؛ إنَّ اللّه َ لَيسَ بِظَلاّمٍ لِلعَبيدِ . ^۳

۰.16100.الكافى از ابو حمزه ثمالى: حضرت امير المؤمنين عليه السلام در خطبه خويش فرمود: «پناه مى جويم به خداوند از گناهانى كه مرگ را زودرس مى كنند» . پس عبد اللّه بن كَوّاء يَشكُرى برخاست و گفت: «اى امير المؤمنين! آيا به راستى گناهانى هستند كه مرگ را زودرس كنند؟» امام فرمود: «واى بر تو! آرى ؛ بريدن پيوند از خويشاوندان چنين است . هر آينه ، برخى خانواده ها هستند كه گرد هم مى آيند و با يكديگر همراهى و همدلى مى كنند و با آن كه بدكارند ، خداوند به ايشان روزى عطا مى كند ؛ ليكن برخى خانواده ها دچار پراكندگى مى شوند و از هم پيوند مى بُرند و با آن كه نيك كردارند ، خداوند روزى ايشان را قطع مى كند .

۰.16101.امام على عليه السلام : به خدا سوگند! خداى از هيچ گروهى ، نعمت ها را نمى ستاند ، مگر به سبب گناهانى كه مرتكب مى شوند . پس با شكرگزارى ، نعمت ها را به چنگ آوريد و با فرمان بردن از خدا ، آن ها را نگاه داريد .

۰.16102.امام على عليه السلام : هيچ نعمت و زندگانى خرّمى از ميان نرفت ، مگر به سبب گناهانى كه [مردم] انجام دادند ؛ به راستى كه خداى هرگز به بندگان ستم نمى ورزد .