۰.16103.عنه عليه السلام : حاصِلُ المَعاصِي التَّلَفُ . ^۱

۰.16104.عنه عليه السلام : إذا ظَهَرَتِ الجِناياتُ ارتَفَعَتِ البَرَكاتُ . ^۲

۰.16105.عنه عليه السلام : اللّهُمَّ و أستَغفِرُكَ لِكُلِّ ذَنبٍ يَدعو إلَى الغَيِّ ، ^۳ و يُضِلُّ عَنِ الرُّشدِ ، و يُقِلُّ الرِّزقَ ، و يَمحَقُ التَّلدَ ، ^۴ و يُخمِلُ الذِّكرَ . ^۵

۰.16106.عنه عليه السلام : ألا و إنَّ الأَرضَ الَّتي تُقِلُّكُم وَ السَّماءَ الَّتي تُظِلُّكُم مُطيعَتانِ لِرَبِّكُم ، و ما أصبَحَتا تَجودانِ لَكُم بِبَرَكَتِهِما تَوَجُّعا لَكُم ، و لا زُلفَةً ^۶ إلَيكُم ، و لا لِخَيرٍ تَرجُوانِهِ مِنكُم ؛ و لكِن اُمِرَتا بِمَنافِعِكُم فَأَطاعَتا ، و اُقيمَتا عَلى حُدودِ مَصالِحِكُم فَقامَتا .
إنَّ اللّه َ يَبتَلي عِبادَهُ عِندَ الأَعمالِ السَّيِّئَةِ بِنَقصِ الثَّمَراتِ ، و حَبسِ البَرَكاتِ ، و إغلاقِ خَزائِنِ الخَيراتِ ؛ لِيَتوبَ تائِبٌ ، و يُقلِعَ مُقلِعٌ ، و يَتَذَكَّرَ مُتَذَكِّرٌ ، و يَزدَجِرَ مُزدَجِرٌ . و قَد جَعَلَ اللّه ُ سُبحانَهُ الاِستِغفارَ سَبَبا لِدُرورِ الرِّزقِ ، و رَحمَةِ الخَلقِ ، فَقالَ سُبحانَهُ : «اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا * يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا * وَ يُمْدِدْكُم بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَل لَّكُمْ أَنْهارًا » . ^۷ فَرَحِمَ اللّه ُ امرَأً اِستَقبَلَ تَوبَتَهُ ، وَ استَقالَ خَطيئَتَهُ ، و بادَرَ مَنِيَّتَهُ . ^۸

۰.16103.امام على عليه السلام : رهاورد گناهان ، از ميان رفتنِ [نعمت ها ]است .

۰.16104.امام على عليه السلام : هر گاه گناهان جلوه گر شوند ، بركت ها رخت برمى بندند .

۰.16105.امام على عليه السلام : بار خدايا! از تو آمرزش مى جويم براى هر گناهى كه به گمراهى فرا خوانَد ، از هدايت باز دارد ، روزى را كاهش دهد ، سود و ثمر را نابود سازد ، و ياد [و نامِ آدمى ]را محو كند .

۰.16106.امام على عليه السلام : بدانيد زمينى كه شما را بر پشت خود حمل مى كند و آسمانى كه بر سرتان سايه گسترده است ، فرمانبردار پروردگارتان هستند و اگر بركت ها ، خود را بر شما ارزانى مى دارند ، بدان سبب نيست كه بر شما دل مى سوزانند يا مى خواهند به شما تقرّب جويند يا از شما اميد خيرى دارند ؛ بلكه خداوند آن دو را فرمان داده كه به شما سود رسانند و آن دو هم اطاعت كرده اند . خداوند زمين و آسمان را براى حفظ مصالح شما بر پاى داشته و آن دو نيز بر پاى ايستاده اند .
همانا خداى ، بندگانش را كه اعمال ناشايست مرتكب شوند ، به كاستن ميوه هاشان و نگه داشتن بركت ها از ايشان و فرو بستن گنجينه هاى خير به روى آنان ، مى آزمايد ؛ تا توبه كننده توبه كند ، گناهكار از گناه باز ايستد ، پند گيرنده پند گيرد ، و آن كه اراده گناه كرده منزجر شود . خداوند ، آمرزش خواستن را سبب فراوانىِ روزى و رحمت بر آفريدگان قرار داده ، كه فرمايد : «از پروردگارتان آمرزش بخواهيد ، كه او همواره آمرزگار است * تا آسمان را بر شما بارنده فرستد * و شما را به مال ها و پسران يارى كند و به شما بوستان ها دهد و برايتان جوى ها پديد آورد» . پس خداوند رحمت كند كسى را كه به توبه روى آورد و از خطاهاى خود بخشش طلبد و بر مرگ خود پيشى گيرد [= تداركِ امر آخرت كند] .