۰.7307.الإمامُ الباقرُ عليه السلام : مَن رَغِبَ عن الإسلامِ و كَفَرَ بما أنزَلَ اللّه ُ على محمّدٍ صلى الله عليه و آله بعدَ إسلامِهِ فلا تَوبَةَ لَهُ و قد وَجَبَ قَتلُهُ و بانَت مِنهُ امرَأتُهُ و يُقَسَّمُ ما تَرَكَ على وُلْدِهِ . ^۱

(انظر) وسائل الشيعة : 18 / 544 باب 1 .

1475

المُرتَدُّ بَعدَ التَّوبَةِ

۰.7308.الإمامُ الباقرُ عليه السلام : مَن كان مُؤمنا فَحَجَّ و عَمِلَ في إيمانِهِ ، ثمّ قد أصابَتهُ في إيمانِهِ فِتنَةٌ ، فَكَفَرَ ثُمّ تابَ و آمَنَ ، قالَ : يُحسَبُ لَهُ كُلُّ عَمَلٍ صالِحٍ عَمِلَهُ في إيمانِهِ و لا يَبطُلُ مِنهُ شيءٌ . ^۲

۰.7309.عنه عليه السلام : مَن كان مُؤمنا يَعمَلُ خيرا ثمّ أصابَتهُ فِتنَةٌ فَكَفَرَ ثُمّ تابَ بعدَ كُفرِهِ كُتِبَ لَهُ كلُّ شَيءٍ عَمِلَهُ في إيمانِهِ فلا يُبطِلُهُ كُفرُهُ إذا تابَ بعدَ كُفرِهِ . ^۳

۰.7307.امام باقر عليه السلام فرمود : هر كه از اسلام روى برتابد و پس از مسلمان شدن ، به آنچه خداوند بر محمّد صلى الله عليه و آله نازل فرموده است ، كفر ورزد، توبه اش پذيرفته نيست و بايد كشته شود ، زنش از وى جدا گردد و ميراثش ميان فرزندانش تقسيم شود .

1475

وضعيت مرتدّ بعد از توبه

۰.7308.امام باقر عليه السلام : هر مؤمنى در زمانِ ايمان خود، به حج رود و كارى [نيك] انجام دهد و سپس در ايمانش خللى وارد آيد و كافر گردد، ولى بعد توبه كند و ايمان آورد ، هر كار خوب و شايسته اى كه در زمان ايمان اوليه اش انجام داده برايش منظور مى شود و چيزى از آن [به سبب كفرش ]باطل نمى گردد .

۰.7309.امام باقر عليه السلام : هر مؤمنى كه در زمان ايمان داشتن، كار نيكى انجام دهد و سپس بر اثر گرفتار شدن به فتنه، كافر گردد، اما بعد از آن توبه كند ، هر عمل خيرى كه در زمان ايمانش به جا آورده برايش نوشته و محسوب شود و كفر او، چون پس از آن توبه كرده است ، اعمالش را باطل نمى كند .