3804

ما يُؤمِنُ مِنَ النَّدامَةِ

۰.20153.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : التَّدبيرُ قَبلَ العَمَلِ يُؤمِنُ النَّدَمَ . ^۱

۰.20154.عنه عليه السلام : مَن أقَلَّ الاستِرسالَ سَلِمَ ، مَن أكثَرَ الاستِرسالَ نَدِمَ . ^۲

۰.20155.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : قِفْ عِند كُلِّ أمرٍ حتّى تَعرِفَ مَدخَلَهُ مِن مَخرَجِهِ، قَبلَ أن تَقَعَ فيهِ فتَندَمَ . ^۳

(انظر) الحزم : باب 818.

3805

ما يورِثُ النَّدامَةَ

۰.20156.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنّ المَرءَ على ما قَدَّمَ قادِمٌ ، و على ما خَلَّفَ نادِمٌ . ^۴

۰.20157.عنه عليه السلام : ثَمَرَةُ التَّفريطِ النَّدامَةُ ، و ثَمَرَةُ الحَزمِ السَّلامَةُ . ^۵

3804

ايمن دارنده از پشيمانى

۰.20153.امام على عليه السلام : انديشيدن پيش از پرداختن به كار، [آدمى را] از پشيمانى ايمن مى گرداند.

۰.20154.امام على عليه السلام : كسى كه كمتر اعتماد كند، به سلامت ماند؛ كسى كه زياد اعتماد كند پشيمان شود.

۰.20155.امام صادق عليه السلام : در هر كارى، پيش از آنكه بدان مبادرت ورزى و بعد پشيمان شوى، درنگ كن تا راه ورود و خروج آن را بشناسى (بدانى از كجا آغازش كنى و چگونه به پايانش رسانى).

3805

آنچه پشيمانى به بار مى آورد

۰.20156.امام على عليه السلام : انسان به آنچه [براى آخرتش ]پيش فرستاده است مى رسد و بر آنچه از خود بر جاى گذاشته باشد پشيمان مى گردد.

۰.20157.امام على عليه السلام : ثمره تفريط پشيمانى است، و ثمره استوار انديشى سلامت.