۳۴.امام على عليه السلام :عيسى بن مريم عليه السلام فرمود : خوشا كسى كه سكوتش انديشيدن باشد ، و نگاهش عبرت آموختن ، و در خانه اش بنشيند ، و بر خطاهاى خويش بگريد ، و مردم از دست و زبان او آسوده باشند .
۳۵.امام على عليه السلامـ در بيان حديث معراج پيامبر صلى الله عليه و آله ـ :[خداوند متعال فرمود :] اى احمد! آخرت گرايان از زمانى كه پروردگار خويش را شناختند، غذا برايشان گوارا نمى آيد ، و از آن گاه كه بدى ها و گناهان خود را دانستند، هيچ گرفتارىِ ديگرى آنان را به خود مشغول نمى سازد . بر خطاهاى خويش مى گريند ... و همدمشان اشكشان است كه به گونه هايشان مى ريزد .
۳۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خوشا به حال شخصى كه خدا او را در حالى ببيند كه براى گناهى كه مرتكب شده است و كسى جز او از آن گناه آگاه نيست ، از ترس خدا گريه مى كند !
۳۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خوشا به حال كسى كه مالك زبان خود باشد ، خانه اش گنجايش او را داشته باشد ، و بر گناه خويش بگريد !
۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ايمانِ مؤمن، كامل نيست تا آن گاه كه صد و سه خصلت در او
باشد : ... و نيمه هاى شب بر گناهان خويش بگريد .
