530
الحَثُّ عَلى ذِكرِ اللّهِ تَعالى عِندَ القِيامِ
۲۵۵۱.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنّ كَفّارَةَ المَجلسِ : سُبحانَكَ اللّهمَّ و بحَمْدِكَ لا إلهَ إلاّ أنتَ ، ربِّ تُبْ علَيَّ و اغفِرْ لي . ۱
۲۵۵۲.عنه صلى الله عليه و آله :إذا تَلاقَيْتُم فَتلاقوا بالتَّسليمِ و التَّصافُحِ ، و إذا تَفَرّقْتُم فتَفَرَّقوا بالاسْتِغْفارِ . ۲
۲۵۵۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن أرادَ أن يَكْتالَ بالمِكْيالِ الأوْفى فلْيَكُنْ آخِرُ قَولِهِ : «سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى المُرسَلينَ وَ الحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمينَ» ، فإنَّ لَهُ مِن كُلِّ مسلمٍ حسنةً . ۳
۲۵۵۴.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :مَن أرادَ أن يَكْتالَ بالمِكْيالِ الأوْفى، فلْيَقُلْ إذا أرادَ أنْ يَقومَ مِن مَجلسِهِ: «سبحانَ ربِّكَ ربِّ العِزّةِ عَمّا يَصِفونَ و سلامٌ على المرسَلينَ و الحَمدُ للّهِ ربِّ العالَمينَ» . ۴
۲۵۵۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنّ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله كانَ لا يَقومُ من مَجلِسٍ ، و إنْ خَفَّ ، حتّى يَستَغْفِرَ اللّهَ عزّ و جلّ خَمْسا و عِشرينَ مَرّةً . ۵
530
تشويق به ياد كردن خدا ، هنگام برخاستن
۲۵۵۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كفّاره نشستن اين است كه بگويى: سبحانك اللّهمّ و بحمدك لا إله إلاّ أنت، ربِّ تُب علىَّ و اغفر لى (خدايا ! پاك و منزّهى تو و ستايش از آنِ توست. خدايى جز تو نيست. پروردگار من! مرا ببخش و بيامرز).
۲۵۵۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه به هم رسيديد ، سلام گوييد و دست دهيد و چون از هم جدا شديد با آمرزش خواهى يكديگر را ترك كنيد.
۲۵۵۳.امام على عليه السلام :هر كس كه مى خواهد با پيمانه پُر مزد گيرد ، بايد آخرين سخنش اين باشد: «سبحان ربّك ربّ العزّة عمّا يصفون و سلامٌ على المرسلين و الحمد للّه ربّ العالمين (اى پروردگار عزّت و شكوه! تو پاك و منزّهى از هر توصيفى ؛ درود بر فرستادگان خدا و ستايش از آنِ خدايى است كه پروردگار جهانيان است) كه براى چنين كسى، به ازاى هر مسلمان، يك حسنه منظور مى شود.
۲۵۵۴.امام باقر عليه السلام :هر كه مى خواهد با پيمانه پُر مزد گيرد، بايد هنگام برخاستن از جاى خود چنين بگويد: «سبحان ربّك ربّ العزّة عمّا يصفون و سلامٌ على المرسلين و الحمد للّه ربّ العالمين (اى پروردگار عزّت و شكوه! پاك و منزّهى از هر توصيفى؛ درود بر فرستادگان خدا و ستايش از آنِ خدايى است كه پروردگار جهانيان است)».
۲۵۵۵.امام صادق عليه السلام :پيامبر خدا هرگاه از مجلسى برمى خاست، اگر چه زمانى كوتاه در آن جا نشسته بود، بيست و پنج مرتبه از خدا آمرزش مى طلبيد.
1.بحار الأنوار : ۷۵/۴۶۷/۱۷.
2.الأمالي للطوسي : ۲۱۵/۳۷۴.
3.كتاب من لا يحضره الفقيه : ۱/۳۲۵/۹۵۴.
4.الكافي : ۲/۴۹۶/۳.
5.الكافي : ۲/۵۰۴/۴.
