«إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ لاَيَاتٍ لِأُولِي الْألْبَابِ» . ^۱

الحديث :

۵۱۵۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ و قد سُئلَ عن إثْباتِ الصّانعِ ـ: البَعْرَةُ تَدُلُّ على البَعيرِ ، و الرَّوْثَةُ تَدُلَّ على الحَميرِ ، و آثارُ القَدَمِ تَدُلُّ على المَسيرِ ، فهَيْكَلٌ عُلْويٌّ بهذهِ اللَّطافَةِ ، و مَرْكَزٌ سُفْليٌّ بهذهِ الكَثافَةِ كيفَ لا يَدُلاّنِ على اللّطيفِ الخَبيرِ ؟ ! ^۲

۵۱۵۷.عنه عليه السلامـ كانَ كثيرا ما يقولُ إذا فَرَغَ مِن صَلاة اللّيلِ ـ: أشهَدُ أنّ السّماواتِ و الأرضَ و ما بَينَهُما آياتٌ تَدُلُّ علَيكَ ، و شَواهِدُ تَشْهدُ بما إلَيهِ دَعَوتَ . كلُّ ما يُؤدِّي عنكَ الحُجَّةَ و يَشْهدُ لكَ بالرُّبوبيّةِ مَوْسومٌ بآثارِ نِعْمَتِكَ ، و مَعالِمِ تَدبيرِكَ . ^۳

۵۱۵۸.عنه عليه السلام :بصُنْعِ اللّهِ يُسْتَدَلُّ علَيهِ ، و بالعُقولِ تُعْتَقَدُ مَعْرفَتُهُ ، و بالفِكْرَةِ تَثْبُتُ حُجّتُهُ ، و بآياتهِ احْتَجَّ على خَلْقِهِ . ^۴

۵۱۵۹.عنه عليه السلام :ظَهرَتْ في بَدائعِ الّذي أحْدَثَها آثارُ حِكمَتِهِ ، و صارَ كُلُّ شَيءٍ خَلقَ حُجَّةً لَهُ و مُنْتَسِبا إلَيهِ ، فإنْ كانَ خَلْقـا صامِتـا فحُجَّتُهُ بالتَّدبيرِ ناطِقَةٌ فيهِ . ^۵

«همانا در آفرينش آسمانها و زمين و گردش شب و روز نشانه هايى است براى خردمندان» .

حديث :

۵۱۵۶.امام على عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از اثبات صانع ـفرمود : پشكل شتر بر وجود شتر دلالت دارد و سرگين الاغ بر وجود الاغ و ردّ پا بر وجود رهگذر . پس ، چگونه پيكره اى آسمانى با اين لطافت و كالبدى زمينى با اين ستبرى، بر وجود خدايى لطيف و خبير دلالت ندارد؟!

۵۱۵۷.امام على عليه السلامـ در بيشتر اوقات كه از نماز شب فراغت مى يافت ـمى گفت: گواهى مى دهم كه آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست، نشانه هايى بر وجود تو است و گواههايى بر آنچه به سوى آن دعوت كردى . هر آنچه حجّت تو را بيان مى كند و به پروردگارى تو گواهى مى دهد، نشان آثار نعمتهاى تو و علايم تدبير تو را بر خود دارد.

۵۱۵۸.امام على عليه السلام :از آفريده هاى خدا به وجود او راه برده مى شود و با خردها شناخت او راسخ مى شود و با تفكر و انديشه، برهان بر هستى او آشكار مى گردد و از طريق آيات و نشانه هاى او حجّت وى، بر خلقش تمام مى شود.

۵۱۵۹.امام على عليه السلام :آثار حكمت خداوند، در بدايعى كه پديد آورده آشكار است و هر چيزى كه آفريد، حجّت او شد و نسبت بدو يافت . پس، اگر آفريده اى بى زبان و خاموش باشد [آثار ]تدبير خدا در آن، حجّت گوياى اوست .