۵۱۶۳.عنه عليه السلام :أوَّلُ العِبَرِ و الأدِلَّةِ على الباري جَلّ قُدْسُهُ تَهْيئَةُ هذا العالَمِ و تأليفُ أجْزائهِ و نَظْمُها على ما هِي علَيهِ ، فإنّكَ إذا تَأمَّلْتَ العالَمَ بفِكْرِكَ و مَيَّزْتَهُ بعَقلِكَ وجَدتَهُ كالبَيتِ المَبْنيِّ المُعَدِّ فيهِ جميعُ ما يَحتاجُ إلَيه عِبادُهُ ؛ فالسَّماءُ مَرْفوعَةٌ كالسَّقفِ ، و الأرضُ مَمْدودَةٌ كالبِساطِ ، و النُّجومُ مَنْضودَةٌ كالمَصابيحِ ، و الجَواهِرُ مَخْزونَةٌ كالذَّخائِرِ ، و كلُّ شَيْءٍ فيها لِشأنِهِ مُعَدٌّ ، و الإنْسانُ كالمُمَلَّكِ ذلكَ البَيتَ ، و المُخَوَّلِ جَميعَ ما فيهِ ، و ضُروبُ النَّباتِ مُهَيّأةٌ لَمَآرِبهِ ، و صُنوفُ الحَيوانِ مَصْروفَةٌ في مَصالِحِه و مَنافِعِه ، ففي هذا دِلالةٌ واضِحَةٌ على أنّ العالَمَ مَخْلوقٌ بتَقْديرٍ و حِكمَةٍ ، و نِظامٍ و مُلاءمَةٍ ، و أنّ الخالِقَ لَهُ واحِدٌ . ^۱

۵۱۶۴.الإمامُ الرِّضا عليه السلامـ و قد سئلَ عنِ الدّليلِ على حُدوثِ العالَمِ ـ: أنتَ لَم تَكُنْ ثُمّ كنتَ ، و قد عَلِمتَ أنّكَ لَم تُكَوّنْ نَفْسَكَ ، و لا كَوّنَكَ مَن هُو مِثلُكَ . ^۲

۵۱۶۵.عنه عليه السلامـ في قولهِ تعالى :«و مَن كان في هذهِ أعمى فَهو في الآخِرَةِ أَعمى»ـ: يَعني أعْمى عنِ الحقائقِ المَوجودَةِ . ^۳

۵۱۶۳.امام صادق عليه السلام :نخستين نشان و دليل بر وجود آفريدگار، جلّ قدسه ، پديد آوردن اين جهان و تركيب اجزاى آن و نظم بخشيدن آن اجزا به شكل فعلى است. هر گاه درباره اين جهان به انديشه و خرد خويش تأمّل و دقّت كنى آن را همانند خانه اى يابى كه هر آنچه بندگانش بدان نياز دارند در آن فراهم است. آسمان همچون سقف، برافراشته شده و زمين همانند فرش، گسترده است و ستارگان، مانند چراغها كنار هم چيده شده اند و گوهرها همانند گنجينه هايى در دل زمين اندوخته شده اند . هر چيز عالم به جاى خود فراهم گشته است و انسان همچون مالك اين خانه است و صاحب همه اثاث و لوازم آن . انواع گياهان براى اهداف او آماده گشته و حيوانات گوناگون در خدمت مصالح و منافع او مى باشند . اين همه آشكارا نشانگر اين است كه عالم بر اساس يك برنامه و حكمت و نظم و هماهنگى آفريده شده و آفريدگار آن يكى است.

۵۱۶۴.امام رضا عليه السلامـ در پاسخ به پرسش از دليل حدوث عالم ـفرمود : تو نبودى و سپس بود شدى [از طرفى هم ]مى دانى كه تو خود خودت را به وجود نياورده اى و كسى مانند تو نيز، تو را هستى نبخشيده است.

۵۱۶۵.امام رضا عليه السلامـ درباره آيه «كسى كه در اين دنيا كور باشد در آخرت نيز كور است» ـفرمود : يعنى از ديدن حقايقى كه وجود دارد كور و ناتوان است .