۵۴۳۷.عنه عليه السلام :إنِ اسْتَطَعْتُم أنْ يَشْتَدَّ خَوفُكُم مِن اللّهِ و أنْ يَحْسُنَ ظَنُّكُم بهِ فاجْمَعوا بَينَهُما ، فإنّ العَبدَ إنّما يكونُ حُسنُ ظَنِّهِ برَبّهِ على قَدْرِ خَوفهِ مِن رَبّهِ ، و إنَّ أحسَنَ النّاسِ ظَنّا باللّهِ أشَدُّهُم خَوفا للّهِ . ^۱

۵۴۳۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :يَنْبَغي للمؤمنِ أنْ يَخافَ اللّهَ خَوفا كأنّهُ يُشْرِفُ على النّارِ ، و يَرْجوَهُ رَجاءً كأنّهُ مِن أهْلِ الجَنّةِ . ^۲

۵۴۳۹.عنه عليه السلام :ارْجُ اللّهَ رَجاءً لا يُجَرّئُكَ على مَعاصيهِ ، و خَفِ اللّهَ خَوفا لا يُؤْيِسُكَ مِن رَحمَتِهِ . ^۳

۵۴۴۰.عنه عليه السلام :كانَ أبي عليه السلام يقولُ : إنّهُ لَيس مِن عَبدٍ مؤمنٍ إلاّ و في قَلْبهِ نُورانِ : نورُ خِيفَةٍ و نورُ رَجاءٍ ، لَو وُزِنَ هذا لَم يَزِدْ على هذا ، و لَو وُزِنَ هذا لَم يَزِدْ على هذا . ^۴

۵۴۴۱.عنه عليه السلام :مِن وصايا لُقمانَ لابنهِ : خَفِ اللّهَ عزّ و جلّ خِيفَةً لَو جِئْتَهُ ببِرِّ الثّقلَينِ لعَذّبَكَ ، و ارْجُ اللّهَ رجَاءً لَو جِئْتَهُ بذُنوبِ الثّقلَينِ لَرحِمَكَ . ^۵

۵۴۳۷.امام على عليه السلام :اگر مى توانيد ميان ترس شديد از خدا و خوش گمانيتان به او ، جمع كنيد ؛ زيرا خوش گمانى (اميدوارى) بنده به خدا، به اندازه بيم او از پروردگارش مى باشد. خوش گمانترين مردم به خداوند، خدا ترس ترين آنان است .

۵۴۳۸.امام صادق عليه السلام :سزاوار است كه مؤمن از خداوند چنان بترسد كه گويى بر لبه دوزخ قرار دارد، و به او چنان اميدوار باشد كه گويى اهل بهشت است .

۵۴۳۹.امام صادق عليه السلام :به خداوند چنان اميدوار باش كه تو را بر انجام گناهان بى پروا نكند و از خدا چنان بترس كه تو را از رحمت او نوميد نسازد .

۵۴۴۰.امام صادق عليه السلام :پدرم عليه السلام مى فرمود: هيچ بنده مؤمنى نيست مگر آن كه در دلش دو نور است : نور ترس و نور اميد كه اگر هر يك از آنها را وزن كنى بر ديگرى فزونى نيابد .

۵۴۴۱.امام صادق عليه السلام :از سفارشهاى لقمان به فرزندش اين بود: از خداوند عزّ و جلّ چنان بترس كه اگر نيكىِ جنّ و انس را نزدش آورى [باز گمان كنى كه] تو را عذاب كند و به او چنان اميدوار باش كه اگر گناهان جنّ و انس را نزدش ببرى، تو را خواهد بخشيد .