۴۰۷۴.عنه عليه السلام :الحاسِدُ يُظْهِرُ وُدَّهُ في أقْوالِهِ ، و يُخْفي بُغْضَهُ في أفْعالِهِ ، فلَهُ اسْمُ الصَّديقِ و صِفَةُ العَدُوِّ . ^۱

۴۰۷۵.عنه عليه السلام :ما رَأيْتُ ظالِما أشْبَهَ بمَظْلومٍ مِن الحاسِدِ . ^۲

۴۰۷۶.عنه عليه السلام :ما رَأيتُ ظالِما أشْبَهَ بمَظلومٍ مِن الحاسِدِ : نَفَسٌ دائمٌ ، و قَلبٌ هائمٌ ، و حُزنٌ لازمٌ . ^۳

۴۰۷۷.عنه عليه السلام :يَكْفيكَ مِن الحاسِدِ أنَّهُ يَغْتَمُّ وَقتَ سُرورِكَ . ^۴

۴۰۷۸.عنه عليه السلام :حَسْبُ الحاسِدِ ما يَلْقى . ^۵

۴۰۷۹.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :النَّصيحَةُ مِن الحاسِدِ مُحالٌ . ^۶

۴۰۸۰.عنه عليه السلام :الحاسِدُ مُضِرٌّ بنَفْسِهِ قَبلَ أنْ يَضُرَّ بالمَحسودِ ، كإبْليسَ أوْرَثَ بحَسَدِهِ لِنَفْسِهِ اللَّعْنَةَ و لآدمَ عليه السلام الاجْتِباءَ . ^۷

۴۰۷۴.امام على عليه السلام :حسود به زبان لاف دوستى مى زند و در عمل، مخفيانه دشمنى مى ورزد؛ بنا بر اين ، او نام دوست را برخود دارد اما صفت دشمن را .

۴۰۷۵.امام على عليه السلام :ستمگرى چون حسود نديدم، كه به ستمديده شبيه تر باشد .

۴۰۷۶.امام على عليه السلام :ستمگرى چون حسود نديدم، كه به ستمديده شبيه تر باشد : جانى سرگردان دارد و دلى بيقرار و اندوهى پيوسته .

۴۰۷۷.امام على عليه السلام :از حسود همين براى تو بس است كه وقتى تو شادى، او غمگين است .

۴۰۷۸.امام على عليه السلام :آنچه حسود [از حسادت خود ]مى كشد، او را بس است .

۴۰۷۹.امام صادق عليه السلام :خيرخواهى و راهنمايى از حسود محال است .

۴۰۸۰.امام صادق عليه السلام :حسود، پيش از آن كه به محسود زيان رساند، به خود زيان مى زند؛ مانند ابليس، كه با حسد ورزى، براى خود نفرين خريد و براى آدم عليه السلام برگزيدگى .