امام علی علیه السلام
إذا رَأى أحَدُكُمُ المُنكَرَ و لَم يَستَطِعْ أن يُنكِرَهُ بِيَدِهِ و لِسانِهِ و أنكَرَهُ بِقَلبِهِ، و عَلِمَ اللّهُ صِدقَ ذلكَ مِنهُ، فقَد أنكَرَهُ.
هر يك از شما كه كار زشت را ببيند و نتواند با دست و زبان خويش به آن اعتراض كند، ولى در دل انكارش كند و خدا بداند كه راست مىگويد، وى آن زشت كارى را انكار كرده است.
غرر الحكم : ح4152.
(انظر) شرح نهج البلاغة : 2 / 206 و ج 8 / 103 و ج 17 / 12 ، نهج السعادة : 2 / 325 ـ 345 ، 356 ، 368 ، 375 ، 392 .