۵۶۰۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إذا أرادَ اللّهُ بعَبدٍ خَيرا زَهَّدهُ في الدُّنيا ، و فَقَّههُ في الدِّينِ ، و بَصَّرَهُ عُيوبَها ، و مَن اُوتِيَهُنَّ فَقد اُوتِيَ خَيرَ الدُّنيا و الآخِرَةِ . ^۱

۵۶۰۵.عنه عليه السلام :إنَّ اللّهَ عزّ و جلّ إذا أرادَ بعَبدٍ خَيرا نَكَتَ في قَلبِهِ نُكْتَةً بَيْضاءَ ، فَجالَ القَلبُ بطَلَبِ الحقِّ ، ثُمَّ هُو إلى أمْرِكُم أسْرَعُ مِن الطّيرِ إلى وَكْرِهِ . ^۲

۵۶۰۶.التوحيد عن سليمان بن خالد :عن الإمامِ الصّادقِ عليه السلام : إنّ اللّهَ تبارك و تعالى إذا أرادَ بَعبدٍ خَيرا نَكَتَ في قلبِهِ نُكْتَةً مِن نُورٍ ، و فَتحَ مَسامِعَ قَلبِهِ ، و وكَّلَ بهِ مَلَكا يُسدِّدُهُ . و إذا أرادَ بعَبدٍ سُوءا نَكَتَ في قلبِه نُكْتَةً سَوْداءَ ، و سَدَّ مَسامِعَ قَلبِهِ ، و وكَّلَ بهِ شَيطانا يُضِلُّهُ . ثُمَّ تلا هذهِ الآيةَ : «فمَن يُرِدِ اللّهُ أنْ يَهدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ للإسلامِ»^۳ . ^۴

۵۶۰۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنّ اللّهَ إذا أرادَ بعَبدٍ خَيرا شَرحَ صَدرَهُ للإسلامِ ، فإذا أعْطاهُ ذلكَ أنْطقَ لِسانَهُ بالحقِّ ، و عَقَدَ قلبَهُ علَيهِ فعَمِلَ بهِ ، فإذا جَمعَ اللّهُ لَهُ ذلكَ تَمَّ لَهُ إسلامُهُ . ^۵

۵۶۰۴.امام صادق عليه السلام :هر گاه خداوند خوبى بنده اى را بخواهد او را به دنيا بى اعتنا گرداند، در دين فقيه و آگاهش كند، و به عيبهايش بينا سازد؛ اين سه خصلت به هر كس داده شود، خوبى دنيا و آخرت به او داده شده است.

۵۶۰۵.امام صادق عليه السلام :خداوند عزّ و جلّ چون خوبى بنده اى را بخواهد، نقطه اى سفيد در قلب او ايجاد كند كه در نتيجه آن ، دل، در طلب حقّ به گردش در آيد و آن گاه شتابانتر از پرنده اى كه به آشيانه اش رسد ، به عقيده شما گرايد .

۵۶۰۶.التوحيدـ به نقل از سليمان بن خالد ـ: امام صادق عليه السلام : خداوند عزّ و جلّ چون خوبى بنده اى را بخواهد، نقطه اى نورانى در دلش پديد آورد و گوشهاى دلش را بگشايد و فرشته اى راهنما بر او بگمارد . و چون بدى بنده اى را خواستار شود، نقطه اى سياه در دلش ايجاد كند و گوشهاى دلش را ببندد و شيطانى گمراه كننده بر او بگمارد . سپس حضرت اين آيه را تلاوت كرد: «و هر كه را خداوند خواهان هدايتش شود سينه اش را براى اسلام بگشايد».

۵۶۰۷.امام صادق عليه السلام :هر گاه خداوند خير بنده اى را بخواهد سينه اش را براى اسلام فراخ گرداند ؛ و چون اين نعمت را به او عطا كند، زبانش به حقّ گويا شود و دلش با حقّ گره خورد و به آن عمل كند و چون خداوند اين امور را در او گرد آورد، اسلامش به كمال رسيده است .