هر اسمى از نام هاى خداست؛ پس دلت را از هر چه غير اوست، فارغ كن و او را به هر اسمى كه مى خواهى بخوان .
بر اين اساس ، اصلى ترين مقدمات اجابت دعا ، حال انقطاع و تهى كردن دل از اميد به غير خدا است و هر چه اين حال در نيايشگر تقويت شود ، دعاى او به اجابت نزديكتر مى گردد ، بلكه اگر چنين حالى به انسان دست دهد بدون دعا نيز خواسته او تأمين گردد ۱ . بدين جهت بسيارى از امورى كه تحت عنوان آداب دعا و يا شروط اجابت آن در اين مجموعه خواهد آمد در حقيقت زمينه ساز پديد آمدن حال دعا است .
د ـ موانع اجابت دعا
آن چه در باب سوم از بخش اول «نهج الدعا» تحت عنوان موانع اجابت دعا آمده است را مى توان به دو بخش تقسيم كرد :
1 . آن چه بر اساس حكمت الهى مانع اجابت دعا است ، مانند اين كه نيايشگر از خداوند متعال چيزى را مى خواهد كه به زيان اوست .
2 . مطلق گناهان ، البته برخى از كارهاى ناشايسته مانند : عقوق والدين و قطع رحم ، نقش بيشترى در جلوگيرى از اجابت دعا دارند .
گفتنى است كه نقش آداب و اسباب اجابت دعا در تحقق مطلوب و نيز نقش موانع اجابت دعا در عدم تحقق آن به صورت اقتضاء است نه علّيت تامه ، بنابراين ممكن است با وجود برخى از موانع ، دعا مستجاب گردد و در واقع برخى از مقتضيات بر برخى از موانع غلبه نمايد .
1.ر .ك : ص ۶۲۹ (كسى كه حاجتش بى درخواست برآورده شود) .
