شيوه تصحيح

نگارنده را در كاوش هاى نسخه شناسانه كه قدم نخستين در وادىِ تصحيح متون است ، توفيق صيد بيش از يك نسخه ، رفيق نشد .
با عنايت به استقصاى كاملى كه از اين كتاب در بيشترينه فهرست نامه ها داشته ام ، مى توانم باورى محكم داشته باشم كه بيش از يك دستنوشت از اين كتاب در دست نيست و اين همان است كه على بن حسن كرمانى به سال 930ق نگاشته است . اين نسخه ، هم اكنون در كتاب خانه آستان قدس رضوى ، به شماره عمومى 19560 نگاهدارى مى شود و داراى 34 برگ ، با طول 37 و عرض 5/9 سانتى متر است .
چنان كه قلمى شد ، پاره هايى از غاية المرام ، بر بنياد كتابِ مئة منقبة نوشته شده است . از اين رو ، ما آن قسمت هاى مستفاد را به عنوان نسخه اى ديگر انگاشته ايم و در پانوشت ، با علامت «ل» مشخّص كرده ، در سنجش با نسخه غاية المرام ، نقلِ بَدَل كرده ايم و به اختلاف با ساير مصادر معمولاً اشاره نكرده ايم .
به ديگر سخن ، بخش هاى نخستين كتاب غاية المرام را از نسخه اصلى موجود در آستان قدس ، كه آن را مبنا قرارداده و با رمز «ب» معلوم كرده ايم ، به همراه متن تصحيح شده موجود از كتاب مئة منقبة كه توسط آقاى نبيل رضا علوان انجام شده است ، به سامان كرده ايم و نيمه ديگر كتاب را براساس همان تكْ دستنوشتِ پيش گفته ، استنساخ ، نقل موارد اختلافى نسخه با