۰.15301.عنه عليه السلام : ما بالُكُم تَفرَحُونَ باليَسيرِ مِنَ الدنيا تُدرِكُونَهُ ، و لا يَحزُنُكُمُ الكثيرُ منَ الآخِرَةِ تُحرَمُونَهُ ؟ ! و يُقلِقُكُم اليَسيرُ مِنَ الدنيا يَفُوتُكُم ، حتّى يَتَبَيَّنَ ذلكَ في وُجوهِكُم ؟ ! ^۱

۰.15302.عنه عليه السلام : وَيحَ ابنِ آدمَ ما أغفَلَهُ ، و عن رُشدِهِ ما أذهَلَهُ ! ^۲

۰.15303.عنه عليه السلام : يا لَهُ مَراما ما أبعَدَهُ ! و زَورا ما أغفَلَهُ ! و خَطَرا ما أفظَعَهُ ! ^۳

۰.15304.عنه عليه السلام : كيفَ يُراعِي النَبْأةَ مَن أصَمَّتْهُ الصَّيحَةُ ؟ ! ^۴

۰.15305.عنه عليه السلام : فَيا لَها حَسرَةً على كُلِّ ذِي غَفلَةٍ أن يكونَ عُمُرُهُ علَيهِ حُجَّةً، و أن تُؤَدِّيَهُ أيّامُهُ إلَى الشَّقوَةِ ! ^۵

۰.15306.عنه عليه السلام : كَم مِن غافِلٍ يَنسِجُ ثَوبا لِيَلبَسَهُ و إنّما هُو كَفَنُهُ ! و يَبنِي بَيتا لِيَسكُنَهُ و إنّما هو مَوضِعُ قَبرِهِ ! ^۶

۰.15301.امام على عليه السلام : چه شده است كه با دست يافتن به اندكى از دنيا شاد مى شويد و براى از دست دادن نعمت فراوان آخرت اندوهگين نمى شويد؟! و اندك چيز دنيا كه از كفتان مى رود، شما را نگران مى سازد، چندان كه آثار اين نگرانى در چهره هاى شما آشكار مى شود؟! .

۰.15302.امام على عليه السلام : واى بر فرزند آدم كه چه غافل است و از رشد (صلاح) سرگشته و گم كرده راه!

۰.15303.امام على عليه السلام فرمود: واى كه چه مقصدِ دورى! و چه زيارت كنندگان غافلى! و چه افتخار كردن زشت و رسوايى!

۰.15304.امام على عليه السلام : آن كه فرياد را نشنيده است، چگونه صداى آهسته را بشنود؟

۰.15305.امام على عليه السلام : اى دريغ بر هر غافلى كه عمرش بر ضد او حجت باشد و روزهاى عمرش، او را به سوى شور بختى كشانَد.

۰.15306.امام على عليه السلام : اى بسا غافلى كه پارچه اى مى بافد تا آن را بپوشد، اما كفن او مى شود و خانه اى مى سازد تا در آن بنشيند، اما همان جا قبر او مى شود.