۰.15307.بحار الأنوار : ممّا ناجَى اللّه ُ تعالى بهِ موسى عليه السلام : كيفَ يَجِدُ قَومٌ لَذَّةَ العَيشِ لولا التَّمادي فِي الغَفلَةِ ، و الاتِّباعُ للشِّقوَةِ ، و التَّتابُعُ للشَّهوَةِ ، و مِن دونِ هذا يَجزَعُ الصِّدِّيقُونَ ؟ ! ^۱

3050

ما يَمنَعُ الغَفلَةَ

۰.15308.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : يا أبا ذرٍّ ، هُمَّ بالحَسَنَةِ و إن لم تَعمَلْها ؛ لِكيلا تُكتَبَ مِن الغافِلينَ . ^۲

۰.15309.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : بِدَوامِ ذِكرِ اللّه ِ تَنجابُ الغَفلَةُ . ^۳

۰.15310.عنه عليه السلام : إنَّ مَن عَرَفَ الأيّامَ لم يَغفُلْ عنِ الاستِعدادِ . ^۴

۰.15311.عنه عليه السلام : استَعينُوا على بُعدِ المَسافَةِ بِطُولِ المَخافَةِ ، فَكَم مِن غافِلٍ وَثِقَ لِغفلَتِهِ و تَعَلَّلَ بِمُهلَتِهِ ، فَأمَّلَ بَعيدا و بَنى مَشِيدا ، فَنَقَصَ بقُربِ أجَلِهِ بُعدَ أمَلِهِ ، فاجَأتهُ مَنِيَّتُهُ بِانقِطاعِ اُمنِيَّتِهِ . ^۵

۰.15307.بحار الأنوار : از جمله نجواهاى خداوند متعال با موسى عليه السلام ، اين بود : اگر فرو رفتن در خواب غفلت و پيمودنِ راه بدبختى و پيروى از شهوات نبود، چگونه عدّه اى مى توانستند لذّت زندگى را بچشند! به خاطر نبودن اين [غفلت ها] در مؤمنان راستين است كه آنان بى تابى مى كنند.

3050

غفلت زداها

۰.15308.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى ابا ذر! آهنگ كار نيك كن، هر چند آن را به كار نبندى تا در زمره غافلان نوشته نشوى.

۰.15309.امام على عليه السلام : با پيوسته به ياد خدا بودن است كه پرده غفلت كنار مى رود.

۰.15310.امام على عليه السلام : هر كه ايّام را شناخت، از آماده شدن [براى آخرت] غافل نگشت.

۰.15311.امام على عليه السلام : براى دورى راه، از ترسِ ممتد مدد گيريد؛ زيرا چه بسيار غافلى كه به غفلت خود اعتماد كرد و مهلت عمر خود را بهانه قرار داد و از اين رو، آرزو را دراز گردانيد و كاخ بلند برافراشت؛ اما نزديك شدن اجلش، درازى آرزويش را كوتاه كرد و سر رسيدن ناگهانى مرگش، اميد او را قطع كرد.