3057

دَواءُ الغَفلَةِ

۰.15344.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : طَبيبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ ، قد أحكَمَ مَراهِمَهُ ، و أحمى (أمضى) مَواسِمَهُ ، يَضَعُ ذلكَ حيثُ الحاجَةُ إلَيهِ ، مِن قلوبٍ عُمْيٍ ، و آذانٍ صُمٍّ ، و ألسِنَةٍ بُكمٍ ، مُتَتَبِّعٌ بِدوائهِ مَواضِعَ الغَفلَةِ ، و مَواطِنَ الحَيرَةِ . ^۱

۰.15345.عنه عليه السلام : فَتَداوَ مِن داءِ الفَترَةِ في قَلبِكَ بعَزِيمَةٍ ، و مِن كَرَى الغَفلَةِ في ناظِرِكَ بِيَقَظَةٍ . ^۲

۰.15346.عنه عليه السلام : و إنَّ للذِّكرِ لَأهلاً أخَذُوهُ مِن الدنيا بَدَلاً ، فلم تَشغَلْهُم تِجارَةٌ و لا بَيعٌ عَنهُ ، يَقطَعُونَ بهِ أيّامَ الحَياةِ ، و يَهتِفُونَ بِالزَّواجِرِ عن مَحارِمِ اللّه ِ في أسماعِ الغافِلينَ . ^۳

۰.15347.عنه عليه السلام : اُوصِيكُم بتَقوَى اللّه ِ ... أيقِظُوا بها نَومَكُم ، و اقطَعُوا بها يَومَكُم . ^۴

3057

داروى غفلت

۰.15344.امام على عليه السلام فرمود : پزشكى است كه با طبِّ خود همواره ميان مردم مى گردد. مرهمهايش را آماده كرده و نيشترش را سرخ نموده است و آنها را بر هر جا كه نياز باشد، مى نهد : بر دلهاى كور و گوشهاى كر و زبانهاى گنگ. با دارويش در پى يافتن جايگاههاى غفلت و مراكز سرگردانى برمى آيد [تا دارويش را بر آنها نهد].

۰.15345.امام على عليه السلام : پس، با تصميم و كوشش، دردِ سُستىِ دلِ خويش را درمان كن و با بيدارى، خواب غفلت را از ديده ات بزداى.

۰.15346.امام على عليه السلام : ياد خدا، اهلى دارد كه آن را به جاى دنيا برگرفته اند و از اين رو، هيچ سوداگرى و خريد و فروشى آنان را از ياد خدا باز نمى دارد؛روزهاى زندگى را با ياد خدا سپرى مى كنند و سخنان بازدارنده از حرامهاى خدا را در گوشهاى غافلان فرياد مى زنند.

۰.15347.امام على عليه السلام : شما را به تقواى الهى سفارش مى كنم ... با تقوا خوابِ خود را به بيدارى بدل كنيد و روزِ خود را با آن به پايان بريد.