۰.14968.عنه عليه السلام : بَينَكُم و بينَ المَوعِظَةِ حِجابٌ مِن الغِرَّةِ . ^۱

۰.14969.عنه عليه السلام : مَن عَشِقَ شيئا أعشى ( أعمى ) بَصَرَهُ ، و أمرَضَ قَلبَهُ ... لا يَنزَجِرُ مِن اللّه ِ بزاجِرٍ ، و لا يَتَّعِظُ مِنهُ بواعِظٍ ، و هو يَرَى المَأخُوذِينَ علَى الغِرَّةِ ، حيثُ لا إقالَةَ و لا رَجعَةَ . ^۲

۰.14970.عنه عليه السلام : ما المَغرورُ الذي ظَفِرَ مِن الدنيا بأعلى هِمَّتِهِ كالآخَرِ الذي ظَفِرَ مِن الآخِرَةِ بأدنى سُهمَتِهِ ! ^۳

۰.14971.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : رُبَّ مَغرورٍ مَفتونٍ يُصبِحُ لاهِيا ضاحِكا يَأكُلُ و يَشرَبُ ، و هو لا يَدرِي لَعلَّهُ قد سَبَقَت لَهُ مِنَ اللّه ِ سَخَطَةٌ يَصلى بها نارَ جَهَنَّمَ . ^۴

۰.14972.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن وَثِقَ بثلاثَةٍ كانَ مَغرورا : مَن صَدَّقَ بما لا يكونُ ، و رَكَنَ إلى مَن لا يَثِقُ بهِ ، و طَمِعَ فيما لا يَملِكُ . ^۵

۰.14968.امام على عليه السلام : ميان شما و موعظه، پرده اى از غفلت است.

۰.14969.امام على عليه السلام : هر كه عاشق چيزى شود، ديده اش را كور و دلش را بيمار گرداند... باز دارنده هاى خدا او را [از گناه و معصيت ]باز نمى دارد و از اندرزهاى خدا پند نمى گيرد، با آن كه غافلگير شدگان [مرگ] را مى بيند كه نه بخشودنى در كار است و نه بازگشتى[مجدّد به دنيا تا گناهانشان را جبران كنند].

۰.14970.امام على عليه السلام : فريفته دنيا هر چند از اين جهان به بالاترين نصيب و پيروزى دست يابد، همچون كسى نيست كه از آخرت كمترين بهره اى بُرده باشد!

۰.14971.امام زين العابدين عليه السلام : اى بسا شخص غافل فريفته اى كه روز خود را به هوسرانى و خنده و خوردن و آشاميدن مى گذراند، بى خبر از آن كه شايد خشمى از خداوند او را فرا گرفته باشد كه بدان در آتش دوزخ افكنده شود.

۰.14972.امام صادق عليه السلام : هر كه به سه چيز اعتماد كند، گول خورده است : كسى كه آنچه را شدنى نيست، باور كند و به كسى كه بدو اعتماد ندارد، تكيه كند و در آنچه مالك آن نيست، چشم طمع بندد.