۰.6785.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : مَن باتَ شَبعاناً و بحَضرَتِهِ مؤمنٌ جائعٌ طاوٍ قالَ اللّه ُ عزّ و جلّ : ملائكتي ، اُشهِدُكُم على هذا العَبدِ أنَّني أمَرتُهُ فَعَصاني و أطاعَ غَيرِي ، وكَّلتُهُ إلى عَمَلِهِ ، و عِزَّتي و جلالي لا غَفَرتُ لَهُ أبداً . ^۱

۰.6786.عنه عليه السلام : يَغفرُ اللّه ُ لِلمُؤمنِ كلَّ ذنبٍ و يُطَهِّرهُ مِنهُ فِي الدنيا و الآخرةِ ما خَلا ذَنبَينِ : تَرْكَ التقيَّةِ ، و تَضييعَ حُقوقِ الإخوانِ . ^۲

۰.6787.الإمامُ الباقرُ عليه السلام : مِنَ الذُّنوبِ التي لا تُغفَرُ قولُ الرَّجُلِ : يا لَيتَنِي لا اُؤَاخَذُ إلاّ بهذا ! ^۳

۰.6788.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : كُلُّ الذُّنوبِ مَغفورَةٌ سِوى عُقوقِ أهلِ دَعوَتِكَ . ^۴

۰.6789.عنه عليه السلام : إذا هَمَمتَ بسيّئةٍ فلا تَعمَلْها ، فإنّهُ ربَّما اطَّلَعَ اللّه ُ على العَبدِ و هو على شيءٍ مِنَ المَعصيَةِ فيقولُ : و عِزَّتي و جلالي لا أغفِرُ لكَ بعدَها أبداً . ^۵

۰.6785.امام زين العابدين عليه السلام : كسى كه شب [با شكم] سير بخوابد و در كنارش مؤمنى گرسنه و بى غذا باشد ، خداوند عزّ و جلّ فرمايد : اى فرشتگان من! شما گواه باشيد كه من اين بنده را فرمان دادم و او نافرمانى من كرد و از غير من فرمان برد، من او را به كارش وا گذار كردم ، به عزّت و جلالم سوگند كه هرگز او را نمى بخشم .

۰.6786.امام زين العابدين عليه السلام : خداوند هر گناهى را از مؤمن مى بخشد و در دنيا و آخرت او را از آن گناه پاك مى سازد، مگر دو گناه : ترك تقيّه، و ضايع كردن حقوق برادران .

۰.6787.امام باقر عليه السلام : از جمله گناهانى كه آمرزيده نمى شود اين سخن انسان است كه بگويد : كاش جز به همين گناه باز خواست نشوم!

۰.6788.امام صادق عليه السلام : [اى پسر جندب!] هر گناهى آمرزيده مى شود جز نارضايتى همكيشانت [از تو] .

۰.6789.امام صادق عليه السلام : هر گاه قصد كار بدى كردى ، آن را انجام نده ؛ زيرا گاه خداوند به بنده در حال ارتكاب معصيتى نظر مى افكند و مى فرمايد : به عزّت و جلال خود سوگند كه از اين پس هرگز او را نمى بخشم .