لعنت - صفحه 277

۰.18367.سنن أبي داوود: لَعَنَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله الرَّجْلَةَ مِن النِّساءِ . ۱

۰.18368.سنن ابن ماجة: لَعَنَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مَن فَرَّقَ بَينَ الوالِدَةِ و وَلَدِها . ۲

۰.18369.سنن أبي داوود : لَعَنَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مَن قَطَعَ السِّدْرَ . ۳

۰.18370.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لَعَنَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله عَشرَةً: آكِلَ الرِّبا ، و مُوكِلَهُ ، و شاهِدَيهِ ، و كاتِبَهُ ، و الواشِمَةَ، و المُستَوشِمَةَ لِلحُسنِ ، و مانِعَ الصَّدقَةِ ، و المُحَلِّلَ ، و المُحَلَّلَ لَهُ، و كانَ يَنهى عَنِ النَّوحِ و لَم يَقُلْ: لَعَنَ . ۴

۰.18371.عنه عليه السلام : لَعَنَ رسولُ اللّه ِ المُحَلِّلَ و المُحَلَّلَ لَهُ . ۵

۰.18372.عنه عليه السلام : لَعَنَ اللّه ُ الآمِرينَ بالمَعروفِ التّارِكينَ لَهُ ، و النّاهِينَ عَنِ المُنكَرِ العامِلينَ بِهِ . ۶

۰.18373.الإمامُ الباقرُ عليه السلام عن رسولُ اللّه ِ صلى لَعَنَ اللّه ُ المُحَلِّلَ و المُحَلَّلَ لَهُ ، و مَن يُوالي غَيرَ مَوالِيهِ ، و مَنِ ادَّعى نَسَبا لا يُعرَفُ ، و المُتَشبِّهينَ مِن الرِّجالِ بالنِّساءِ ، و المُتَشبِّهاتِ مِن النِّساءِ بالرِّجالِ ، و مَن أحدَثَ حَدَثا في الإسلامِ أو آوى مُحْدِثا ، و مَن قَتَلَ غَيرَ قاتِلِهِ أو ضَرَبَ غَيرَ ضاربِهِ ، و مَن لَعَنَ أبَوَيهِ .
فقالَ رجُلٌ : يا رسولَ اللّه ِ ، أ يوجَدُ رجُلٌ يَلعَنُ أبَوَيهِ ؟! فقالَ : نَعَم ، يَلعَنُ آباءَ الرِّجالِ و اُمَّهاتِهِم ، فيَلعَنونَ أبَوَيهِ . ۷

۰.18367.سنن أبى داوود : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، زنان مردنما (مرد صفت) را لعنت كرد.

۰.18368.سنن ابن ماجه : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، كسى را كه ميان مادر و فرزندش جدايى افكند، لعنت نمود.

۰.18369.سنن أبى داوود : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، كسى را كه درخت سدر را قطع كند، لعنت كرد.

۰.18370.امام على عليه السلام : رسول خدا صلى الله عليه و آله ده نفر را لعنت فرمود: ربا خوار، ربا دهنده، گواهان بر [دادن و ستاندن ]ربا، ثبت كننده آن، زن خالكوب، و زنى كه براى آرايش خود به خالكوب مراجعه كند، كسى كه از دادن زكات خوددارى ورزد و محلّل ۸ و كسى كه محلّل گيرد. رسول خدا از نوحه گرى نهى مى فرمود، ولى تعبير لعنت را درباره آن به كار نبرد.

۰.18371.امام على عليه السلام : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، مُحلّل و محلّل گيرنده را لعنت كرد.

۰.18372.امام على عليه السلام : لعنت خدا بر كسانى كه به خوبى ها فرا مى خوانند و خود به آنها عمل نمى كنند و بر كسانى كه از زشتى ها باز مى دارند و خود آنها را به كار مى بندند.

۰.18373.امام باقر عليه السلام : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : لعنت خدا بر مُحلّل و كسى كه محلّل مى گيرد و بر كسى كه خود را به غير مولايش نسبت دهد و بر كسى كه براى خود نسب نا معلومى مدّعى شود و بر مردان زن نما و زنان مردنما و بر كسى كه در اسلام حادثه اى [قتل نفس ]يا بدعت پديد آورد يا حادثه آفرينى [قاتل يا بدعت گذار] را پناه دهد و بر كسى كه غير قاتل خود را بكشد يا كسى را بزند كه او را نزده است و بر كسى كه پدر و مادر خود را لعنت كند.
عرض شد: اى رسول خدا! آيا كسى پيدا مى شود كه والدين خود را لعنت كند؟ فرمود: آرى، پدر و مادر مردم را لعنت مى كند و آنها متقابلاً والدين او را لعنت مى كنند.

1.سنن أبي داوود : ۴/۶۰/۴۰۹۹.

2.سنن ابن ماجة: ۲/۷۵۶/۲۲۵۰.

3.سنن أبي داوود : ۴/۳۶۱/۵۲۴۱.

4.كنز العمّال : ۱۴۵۶۰.

5.سنن ابن ماجة: ۱/۶۲۲/۱۹۳۵.

6.نهج البلاغة : الخطبة ۱۲۹.

7.الكافي : ۸/۷۱/۲۷.

8.مقصود كسى است كه پس از سه طلاقه كردن همسر خود براى اين كه بر او حلال شود محلِّل بگيرد و با او شرط كند كه پس از نزديكى با همسر مطلّقه اش، وى را طلاق دهد ـ م.

صفحه از 279