۴۶۳۴.عنه عليه السلام :ما مِن مؤمنٍ يَخذُلُ أخاهُ و هُو يَقْدِرُ على نُصْرَتهِ إلاّ خَذَلَهُ اللّهُ في الدُّنيا و الآخِرَةِ . ^۱

۴۶۳۵.عنه عليه السلام :ما مِن مؤمنٍ بَذَلَ جاهَهُ لأخيهِ المؤمنِ إلاّ حَرَّم اللّهُ وَجْهَهُ على النّارِ و لَم يَمَسَّهُ قَتَرٌ و لا ذِلَّةٌ يَومَ القِيامَةِ . و أيُّما مؤمنٍ بَخِلَ بِجاهِهِ على أخيهِ المؤمنِ و هُو أوْجَهُ جاها مِنهُ إلاّ مَسَّهُ قَتَرٌ و ذِلَّةٌ في الدُّنيا و الآخِرَةِ ، و أصابَتْ وَجْهَهُ يَومَ القِيامَةِ لَفَحاتُ النِّيرانِ مُعَذَّبا كانَ أو مَغْفورا لَهُ . ^۲

۴۶۳۶.عنه عليه السلام :أيُّما رجُلٍ مِن شِيعَتِنا أتاهُ رجُلٌ مِن إخْوانِنا فاسْتَعانَ بهِ في حاجَةٍ فلَم يُعِنْهُ و هُو يَقْدِرُ ، ابْتَلاهُ اللّهُ عزّ و جلّ بأنْ يَقْضيَ حوائجَ عَدُوٍّ مِن أعْدائنا يُعذّبُهُ اللّهُ علَيهِ يَومَ القِيامَةِ . ^۳

۴۶۳۷.عنه عليه السلام :أيُّما مؤمنٍ حَبَسَ مؤمنا عن مالِهِ و هُو مُحتاجٌ إلَيهِ لَم يَذُقْ و اللّهِ مِن طَعامِ الجَنّةِ ، و لا يَشْرَبُ مِن الرَّحيقِ المَخْتومِ . ^۴

۴۶۳۴.امام صادق عليه السلام :هر گاه مؤمنى بتواند برادر خود را يارى رساند، اما تنهايش گذارد، خداوند در دنيا و آخرت او را تنها گذارد .

۴۶۳۵.امام صادق عليه السلام :هيچ مؤمنى نيست كه از آبروى خود براى برادر مؤمنش مايه بگذارد، مگر آن كه خداوند روى او را بر آتش حرام گرداند و در روز قيامت سختى و خوارى به او نرسد، و هر مؤمنى كه از برادر مؤمن خود مقام و آبروى بيشتر داشته باشد، اما در استفاده از مقام و آبروى خود براى كمك به او دريغ ورزد، در دنيا و آخرت سختى و خوارى بيند و در روز قيامت شعله هاى آتش، چهره اش را فرو گيرد ، خواه دوزخى باشد يا آمرزيده .

۴۶۳۶.امام صادق عليه السلام :هرگاه يكى از برادران ما دست حاجت به سوى يكى از شيعيان ما دراز كند و او بتواند كمكش كند و دريغ ورزد، خداوند عزّ و جلّ او را به برآوردن نياز يكى از دشمنان ما مبتلا مى كند و به سبب آن در روز قيامت عذاب شود .

۴۶۳۷.امام صادق عليه السلام :هر مؤمنى كه برادر مؤمن نيازمند خود را از مال خويش محروم كند ، به خدا قسم كه طعم خوراك بهشت را نچشد و از شراب ناب سر به مهر [بهشت ]ننوشد .