۷۱۵۲.عنه عليه السلامـ لِرَجُلٍ سَألَهُ أن يَعِظَهُ ـ: لا تَكُن مِمَّن يَرجُو الآخِرَةَ بغَيرِ العَمَلِ و يُرَجِّي التَّوبَةَ بطُولِ الأمَلِ ، يَقولُ في الدنيا بقَولِ الزاهِدِينَ و يَعمَلُ فيها بعَمَلِ الراغِبينَ . ^۱

۷۱۵۳.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلامـ في مُناجاتِه ـ: و أعُوذُ بكَ مِن دُعاءٍ مَحجوبٍ ، و رَجاءٍ مَكذوبٍ ، و حَياءٍ مَسلوبٍ ، و احتِجاجٍ مَغلوبٍ ، و رأيٍ غَيرِ مُصِيبٍ . ^۲

۷۱۵۴.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إيّاكَ و الرَّجاءَ الكاذِبَ، فإنّهُ يُوقِعُكَ في الخَوفِ الصادِقِ . ^۳

۷۱۵۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عن قَومٍ يَعمَلُونَ بالمَعاصِي و يَقولونَ : نَرجُو ، فلا يَزالُونَ كذلكَ حتّى يَأتِيَهُمُ الموتُ ؟ ـ: هؤلاءِ قَومٌ يَتَرَجَّحُونَ في الأمانِيِّ كَذَبوا لَيسُوا بِراجِينَ ، إنّ مَن رَجا شَيئا طَلَبَهُ و مَن خافَ مِن شيءٍ هَربَ مِنهُ . ^۴

۷۱۵۲.امام على عليه السلامـ در پاسخ مردى كه از ايشان خواهش كرد اندرزى به او دهد ـفرمود : چونان كسى مباش كه بدون عمل ، به آخرت اميد دارد و با آرزوهاى دراز ، توبه را به تأخير مى اندازد . در نكوهش دنيا چون پارسايان سخن مى گويد اما رفتارش رفتار دنيا خواهان است.

۷۱۵۳.امام زين العابدين عليه السلامـ در مناجاتش ـگفت : و به تو پناه مى برم از دعاى محجوب [از درگاه تو]، و اميد دروغين، و دريدگىِ پرده حيا و شرم، و شكست خوردن در استدلال و رأى نادرست .

۷۱۵۴.امام باقر عليه السلام :از اميد دروغين بپرهيز، كه تو را گرفتار ترس حقيقى مى كند .

۷۱۵۵.امام صادق عليه السلامـ هنگامى كه به ايشان عرض شد : عدّه اى هستند كه گناه مى كنند و مى گويند ما [به رحمت خدا ]اميدواريم و پيوسته در همين حالند تا مرگشان در رسد ـفرمود : اينها مردمانى هستند كه در آرزوها و خيالات خود غرقند . دروغ مى گويند . آنها اميدوار نيستند ؛ زيرا هركه به چيزى اميد داشته باشد در طلب آن مى كوشد و هركه از چيزى بترسد از آن مى گريزد .