۷۴۹۹.عنه عليه السلام :نِعمَ قَرِينُ الإيمانِ الرِّضا . ^۱

۷۵۰۰.الإمامُ الحسنُ عليه السلام :كيفَ يكونُ المؤمنُ مؤمنا و هو يَسخَطُ قِسمَهُ و يُحَقِّرُ مَنزِلَتَهُ و الحاكِمُ علَيهِ اللّهُ ؟! ^۲

۷۵۰۱.الإمامُ الباقرُ عليه السلامـ في قولهِ تعالى:«فلا و رَبِّكَ لا يُؤمِنُونَ حَتّى يُحَكِّمُوكَ ......... »^۳ـ: التَّسليمُ و الرِّضا ، و القُنوعُ بقَضائهِ . ^۴

۷۵۰۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :اِعلَمُوا أنّهُ لَن يُؤمِنَ عَبدٌ مِن عَبيدِهِ حتّى يَرضى عنِ اللّهِ فيما صَنَعَ اللّهُ إلَيهِ و صَنَعَ بهِ على ما أحَبَّ وكَرِهَ . ^۵

1520

تَفسيرُ الرِّضا

۷۵۰۳.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آلهـ في كلام لهُ مع جبرَئيل عليه السلام ـ: قلتُ : فما تَفسيرُ الرِّضا ؟ قال [جَبرئيلُ] : الراضي لا يَسْخَطُ على سيِّدِهِ أصابَ مِنَ الدنيا أم لَم يُصِبْ ، و لا يَرضَى لِنفسِهِ بِاليَسيرِ مِنَ العَمَلِ . ^۶

۷۴۹۹.امام على عليه السلام :خشنودى خوب همنشينى است براى ايمان .

۷۵۰۰.امام حسن عليه السلام :مؤمنى كه از قسمت خود ناخشنود باشد و وضعيت خود را ناچيز شمارد در حالى كه حاكم بر او (تعيين كننده سرنوشتش) خداست ، چگونه مى تواند مؤمن باشد (ادّعاى ايمان كند)؟!

۷۵۰۱.امام باقر عليه السلامـ درباره آيه «سوگند به پروردگار تو كه ايمان نداشته باشند، مگر آن گاه كه تو را داور قرار دهند» ـفرمود : [منظور ]تسليم، خرسندى، و راضى بودن به قضاى خداست.

۷۵۰۲.امام صادق عليه السلام :بدانيد كه هيچ بنده اى از بندگانِ خدا ، هرگز مؤمن نباشد، مگر آن گاه كه به هر خوب و بدى و خوشايند و ناخوشايندى كه از خدا به او مى رسد راضى باشد .

1520

معناى خشنودى

۷۵۰۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به جبرئيل ـ گفتم : معناى خشنودى چيست؟ جبرئيل گفت : آن كه خشنود است ، از آقاى خود ناراحت و دلگير نمى شود ، خواه به چيزى از دنيا برسد يا نرسد ؛ و به كار اندك خود نيز رضايت نمى دهد .