۷۵۳۵.عنه عليه السلام :إنّ اللّهَ تباركَ و تعالى أخفى أربَعةً في أربَعةٍ : أخفى رِضاهُ في طاعَتِهِ فلا تَستَصغِرَنَّ شيئا مِن طاعَتِهِ فرُبّما وافَقَ رِضاهُ و أنتَ لا تَعلَمُ ......... . ^۱

۷۵۳۶.عنه عليه السلام :اِعلَمُوا أنَّهُ لَن يَرضى عَنكُم بِشيءٍ سَخِطَهُ على مَن كانَ قَبلَكُم ، و لَن يَسخَطَ علَيكُم بِشَيءٍ رَضِيَهُ مِمَّن كانَ قَبلَكُم . ^۲

۷۵۳۷.عنه عليه السلام :أوصاكُم بالتَّقوى ، و جَعَلَها مُنتَهى رِضاهُ و حاجَتَهُ مِن خَلقِهِ . ^۳

۷۵۳۸.عنه عليه السلام :هَيهاتَ ! لا يُخدَعُ اللّهُ عن جَنَّتِهِ ، و لا تُنالُ مَرضاتُهُ إلاّ بطاعَتِهِ . ^۴

۷۵۳۹.عنه عليه السلام :رِضا اللّهِ سبحانَهُ مَقرونٌ بطاعَتِهِ . ^۵

۷۵۴۰.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :إنَّ أرضاكُم عِندَ اللّهِ أسبَغُكُم على عِيالِهِ . ^۶

1527

رِضوانُ اللّهِ وَ الرِّضا بِالقَضاءِ

۷۵۴۱.بحار الأنوار :رُويَ أنّ موسى عليه السلام قالَ : يا رَبِّ ، دُلَّني على عَمَلٍ إذا أنا عَمِلتُهُ نِلتُ بهِ رِضاكَ . فَأوحَى اللّهُ إلَيهِ : يا بنَ عِمرانَ ، إنّ رِضايَ في كُرهِكَ و لَن تُطِيقَ ذلكَ ......... فَخَرَّ موسى عليه السلام ساجِدا باكِيا فقالَ : يا رَبِّ ، خَصَصتَنِي بالكَلامِ ، و لَم تُكَلِّمْ بَشَرا قَبلِي ، و لَم تَدُلَّني على عَمَلٍ أنَالُ بهِ رِضاكَ ! فَأوحَى اللّهُ إلَيهِ : إنّ رِضاي في رِضاكَ بِقَضائي . ^۷

۷۵۳۵.امام على عليه السلام :خداوند تبارك و تعالى چهار چيز را در دل چهار چيز نهفته است : . . . خشنودى خود را در طاعتش نهفته است ؛ پس هيچ طاعتى از او را خُرد مشمار ؛ زيرا ، بسا كه آن طاعت با خشنودى خدا همراه باشد و تو بى خبر باشى .

۷۵۳۶.امام على عليه السلام :بدانيد كه خداوند هرگز از شما خشنود نخواهد شد ، كه به خاطر آن بر پيشينيانتان خشم گرفته و هرگز از شما ناخشنود نخواهد شد ، كه به آن جهت از پيشينيانتان خشنود شده است .

۷۵۳۷.امام على عليه السلام :شما را به پرهيزگارى سفارش كرد و آن را منتهاى خشنودى خود و خواسته اش از بندگان خويش قرار داد .

۷۵۳۸.امام على عليه السلام :هيهات! بهشت خدا را با فريب نمى توان از او گرفت ، و خشنودى او جز با طاعتش به دست نيايد .

۷۵۳۹.امام على عليه السلام :خشنودى خداوند سبحان ، قرين طاعت اوست .

۷۵۴۰.امام زين العابدين عليه السلام :همانا مرضى ترين شما نزد خداوند كسى است كه خانواده خود را بيشتر در گشايش و رفاه قرار دهد .

1527

خشنودى خدا و خشنودى به قضا

۷۵۴۱.بحار الأنوار :روايت شده است كه موسى عليه السلام گفت : پروردگارا! مرا به كارى راهنمايى كن كه هرگاه به آن عمل كنم خشنودى تو را به دست آورم . پس ، خداوند به او وحى فرمود كه : اى پور عمران! همانا خشنودى من در ناخشنودى توست و تو طاقت اين را ندارى ......... موسى عليه السلام گريه كنان به سجده افتاد و عرض كرد : پروردگارا! تو مرا به افتخار سخن گفتن [با خودت] سر افراز كردى و پيش از من با هيچ بشرى سخن نگفتى و حالا مرا به كارى كه بدان سبب به خشنودى تو نايل آيم رهنمون نمى شوى؟ پس ، خداوند به او وحى فرمود : همانا خشنودى من در خشنودى تو از قضاى من است .