۵۹۴۵.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ رَبَّكم حَيِيٌّ كريمٌ ، يَستَحيِي أن يَبسُطَ العبدُ يَدَيهِ إلَيهِ فَيَرُدَّهُما صِفرا . ^۱

۵۹۴۶.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :المؤمنُ مِن دُعائهِ على ثلاثٍ: إمّا أن يُدَّخَرَ لَهُ ، و إمّا أن يُعَجَّلَ لَهُ ، و إمّا أن يَدْفَعَ عَنهُ بَلاءً يُريدُ أن يُصِيبَهُ . ^۲

۵۹۴۷.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنَّ اللّهَ إذا أحَبَّ عبدا غَتَّهُ بالبلاءِ غَتّاً و ثَجَّهُ به عَليهِ ثَجّاً ، فإذا دعاهُ قالَ : لَبَّيكَ عبدِي لَبَّيكَ ، لَئن عَجَّلتُ ما سألتَ إنّي على ذلكَ لَقادرٌ، و لئن أخَّرتُ فما ادَّخَرتُ لكَ عِندي خيرٌ لكَ . ^۳

۵۹۴۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ الربَّ لَيَلِي حسابَ المؤمنِ فيقولُ : تَعرِفُ هذا الحسابَ ؟ فيقولُ : لا يا ربِّ ، فيقولُ : دَعَوتَني في ليلةِ كذا و كذا في كذا و كذا فَذَخَرتُها لَكَ . قالَ: فمِمّا يَرَى من عَظَمةِ ثوابِ اللّهِ يقولُ : يا ربِّ ليتَ إنّكَ لَم تَكُن عَجَّلتَ لي شيئا و ادَّخَرتَهُ لي . ^۴

۵۹۴۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همانا پروردگار شما با حيا و بخشنده است و شرم دارد از اين كه بنده دست [خواهش] به سوى او بگشايد و دست خالى بازش گرداند .

۵۹۴۶.امام زين العابدين عليه السلام :دعاى مؤمن از سه حال خارج نيست : يا برايش ذخيره مى گردد ، يا در دنيا برآورده مى شود ، يا بلايى را كه مى خواهد به او برسد، دفع مى كند .

۵۹۴۷.امام باقر عليه السلام :هر گاه خداوند بنده اى را دوست بدارد ، او را در فشارِ شديدِ بلا قرار دهد و باران بلا بر سرش فرو ريزاند ؛ پس چون به درگاه او دعا كند ، فرمايد : لبّيك بنده من ، لبّيك . اگر [خواهى ]خواسته تو را در دنيا دهم من بر انجام آن قادرم ، اما اگر به تأخير اندازم پس آنچه در نزد خود برايت ذخيره كنم ، براى تو بهتر است .

۵۹۴۸.امام صادق عليه السلام :خداوند به حساب مؤمن رسيدگى مى كند و به او مى فرمايد : اين حساب را مى شناسى؟ عرض مى كند : نه ، اى پروردگار من . خداوند مى فرمايد : در فلان و بهمان شب ، چنين و چنان دعايى (خواهشى)كردى و من آن را براى تو اندوختم. آن مؤمن چون عظمت پاداش خدا را مى بيند ، عرض مى كند : اى پروردگار من! كاش هيچ دعا و خواهش مرا در دنيا برآورده نمى كردى و آنها را براى [آخرت ]من مى اندوختى .