۶۲۸۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :دارٌ بالبلاءِ مَحفوفَةٌ ، و بالغَدْرِ مَعروفَةٌ ، لا تَدومُ أحوالُها ، و لا يَسلَمُ نُزّالُها ، أحوالٌ مُختَلِفةٌ ، تاراتٌ مُتَصَرِّفَةٌ ، العَيشُ فيها مَذمومٌ ، و الأمانُ مِنها مَعدومٌ . ^۱

۶۲۸۲.عنه عليه السلام :دارُ حَربٍ و سَلبٍ ، و نَهبٍ و عَطَبٍ ، أهلُها على ساقٍ و سياقٍ ، و لِحاقٍ و فِراق ، قد تَحَيَّرَتْ مَذاهِبُها . ^۲

۶۲۸۳.عنه عليه السلام :إنّ الدنيا دارُ خَبالٍ و وَبالٍ ، و زَوالٍ و انتِقالٍ ، لا تُساوِي لذّاتُها تَنغِيصَها ، و لا تَفِي سُعُودُها بنُحُوسِها ، و لا يَقُومُ صُعُودُها بهُبُوطِها . ^۳

۶۲۸۴.عنه عليه السلام :الدنيا دارُ الغُرَباءِ و مَوطِنُ الأشقياءِ . ^۴

۶۲۸۵.عنه عليه السلام :الدنيا دارُ المِحَنِ . ^۵

۶۲۸۶.عنه عليه السلام :الدنيا مَلِيئَةٌ بالمَصائبِ طارِقَةٌ بالفَجائعِ و النَّوائبِ . ^۶

۶۲۸۱.امام على عليه السلام :[دنيا] سرايى فرو رفته در بلا (گرفتاريها) و شناخته شده به بى وفايى است، احوال آن نپايد و ساكنان آن به سلامت نرهند ؛ حالاتش گوناگون و نوبتهايش در حال تغيير است . زندگى در آن نكوهيده است و امنيت و آسايش در آن يافت نمى شود .

۶۲۸۲.امام على عليه السلام :دنيا، سراىِ جنگ و تاراج و خرابى و هلاكت است . مردمش آماده رفتن و يا رفتنى اند و در حال پيوستن [به گذشتگان] و جدا شدن [از بر جاى ماندگان] . راههايش گيج كننده و حيرت زاست .

۶۲۸۳.امام على عليه السلام :همانا دنيا سراى رنج و زحمت است و گذرا و رفتنى، نه نوشهايش با نيشهايش برابرى مى كند و نه خوش بختيهايش با شور بختيهايش، و نه فرازهايش با فرودهايش .

۶۲۸۴.امام على عليه السلام :دنيا، سراى غريبان است و سرزمين نگون بختان .

۶۲۸۵.امام على عليه السلام :دنيا سراى محنت هاست .

۶۲۸۶.امام على عليه السلام :دنيا آكنده از مصيبت ها و پيشامدهاى ناگوار است .