۷۶۲۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :للمؤمنِ ثلاثُ ساعاتٍ : ساعَةٌ يُناجِي فيها رَبَّهُ ، و ساعَةٌ يُحاسِبُ نفسَهُ ، و ساعَةٌ يُخَلِّي بينَ نفسِهِ و لَذَّتِها فيما يَحِلُّ و يَجمُلُ . ^۱

۷۶۲۹.عنه عليه السلام :للمؤمنِ ثلاثُ ساعاتٍ : فساعَةٌ يُناجِي فيها رَبَّهُ ، و ساعَةٌ يَرُمُّ مَعاشَهُ ، و ساعَةٌ يُخَلِّي بينَ نفسِهِ و بينَ لَذَّتِها فيما يَحِلُّ و يَجمُلُ . ^۲

۷۶۳۰.عنه عليه السلام :إنّ ليلَكَ و نَهارَكَ لا يَستَوعِبانِ لِجَميعِ حاجاتِكَ فَاقسِمْها بينَ عَمَلِكَ و راحَتِكَ . ^۳

۷۶۳۱.عنه عليه السلامـ مِن كتابٍ كَتَبَهُ لِلْأَشْتَرِ ـ: اِجعَلْ لنفسِكَ فيما بينَكَ و بينَ اللّهِ أفضَلَ تِلكَ المَواقيتِ و أجزَلَ تِلكَ الأقسامِ ، و إن كانَتْ كُلُّها للّهِِ إذا صَلَحَتْ فيها النِّيَّةُ ، و سَلِمَتْ مِنها الرَّعِيَّةُ . ^۴

۷۶۳۲.الإمامُ الحسينُ عليه السلام :سألتُ أبي عليه السلام عن مَدخَلِ رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، فقالَ : كانَ دُخولُهُ لنفسِهِ مَأذونا لَهُ في ذلكَ ، فإذا أوى إلى مَنزِلِهِ جَزَّأ دُخولَهُ ثلاثةَ أجزاءٍ : جُزءاً للّهِِ ، و جُزءاً لأهلِهِ ، و جزءاً لنفسِهِ ، ثُمّ جَزَّأ جُزْءَهُ بينَهُ و بينَ الناسِ فَيَرُدُّ ذلكَ بالخاصَّةِ عَلَى العامَّةِ ، و لا يَدَّخِرُ عَنهُم مِنهُ شيئا ، و كانَ مِن سِيرَتِهِ في جُزءِ الاُمَّةِ ، إيثارُ أهلِ الفَضلِ بإذنِهِ ، و قَسَمَهُ على قَدرِ فَضلِهِم في الدِّينِ ، فمِنهُم ذُو الحاجةِ ، و مِنهُم ذُو الحاجَتَينِ ، و مِنهُم ذو الحَوائجِ . ^۵

۷۶۲۸.امام على عليه السلام :مؤمن را سه وقت است : وقتى كه در آن با پروردگار خود به راز و نياز مى پردازد و وقتى كه به حساب نفْس خود مى رسد و وقتى كه به لذّتهاى حلال و مناسب مى گذراند .

۷۶۲۹.امام على عليه السلام :مؤمن اوقات خود را سه بخش مى كند : زمانى كه در آن با پروردگار خود به راز و نياز مى پردازد و زمانى كه به تحصيل معاش دست مى يازد و زمانى كه به لذّتهاى حلال و نيكو مى گذراند .

۷۶۳۰.امام على عليه السلام :همانا شب و روز تو فرصت كافى براى رسيدن به همه امور و نيازهايت نيست؛ پس آنها را ميان كار و استراحت خود تقسيم كن .

۷۶۳۱.امام على عليه السلامـ در نامه خود به مالك اشتر ـنوشت : بهترين اوقات هر روز و بيشترين بخش از آن را براى رابطه ميان خود و خدا قرار ده ؛ هر چند كه اگر در همه اوقات، نيّتْ پاك و درست باشد و مردم از آن نيّت در امنيّت و آسايش باشند ، اوقات، همه از آنِ خداست .

۷۶۳۲.امام حسين عليه السلام :از پدرم عليه السلام در مورد امور داخلى زندگانى پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيدم ، فرمود : هرگاه اراده مى كرد به خانه مى رفت و چون وارد منزل مى شد، اوقات خود را به سه بخش تقسيم مى كرد : بخشى را به [عبادت] خدا اختصاص مى داد و بخشى را به خانواده اش و بخشى را به خودش . وقت مخصوص به خودش را نيز ميان خود و مردم تقسيم مى فرمود و خواص را مى پذيرفت و مسائل و موضوعات را از طريق آنان به عموم مردم ارجاع مى داد و چيزى از ايشان مضايقه نمى كرد و روش آن بزرگوار، در اين زمانِ اختصاص يافته به امّت ، اين بود كه در پذيرفتن به حضور و اختصاص دادن مقدار زمان ملاقات به افراد ، اهل فضل را ، به نسبت فضل و مقامى كه در دين داشتند ، بر ديگرى مقدّم مى داشت . برخى از آنان يك حاجت داشتند، برخى دو تا و برخى چندين حاجت.