امام حسن علیه السلام
أيُّها النّاسُ، إنّهُ مَن نَصَحَ للّهِ و أَخَذَ قَولَهُ دَليلاً هُدِيَ لِلّتي هِيَ أقوَمُ، و وَفَّقَهُ اللّهُ لِلرَّشادِ، و سَدَّدَهُ لِلحُسنى؛ فإنَّ جارَ اللّهِ آمِنٌ مَحفوظٌ.
اى مردم! هر كه براى خدا خالص شود و گفتار او را راهنماى خود گيرد، به راهى (آيينى) كه استوارتر است رهنمون گردد و خداوند به هدايت و رستگارى توفيقش دهد و در كار نيك كمكش رساند؛ زيرا كه همسايه (پناهنده) خدا در امان و محفوظ است.
بحار الأنوار : ج۷۸، ص۱۰۴، ح۳
و لمزيد الاطّلاع راجع : بحار الأنوار : 72 / 202 باب 106 «شِرار الناس» .
انظر : عنوان 158 «الخير» ، الحاجة : باب 973 ، الدولة : باب 1285 . الصديق : باب 2176 ، الصدقة : باب 2198 ، العلم : باب 2855 . العادة : باب 2956 ، الوزارة : باب 4003 .