امام علی علیه السلام
يا مُؤمِنُ، إنَّ هذَا العِلمَ وَالأَدَبَ ثَمَنُ نَفسِكَ فَاجتَهِد في تَعَلُّمِهِما فَما يَزيدُ مِن عِلمِكَ وأدَبِكَ يَزيدُ في ثَمَنِكَ وقَدرِكَ؛ فَإِنَّ بِالعِلمِ تَهتَدي إلى رَبِّكَ وبِالأَدَبِ تُحسِنُ خِدمَةَ رَبِّكَ وبِأَدَبِ الخِدمَةِ يَستَوجِبُ العَبدُ وَلايَتَهُ وقُربَهُ، فَاقبَلِ النَّصيحَةَ كَي تَنجُوَ مِنَ العَذابِ .
اى مؤمن! اين دانش و ادب، بهاى جان توست. پس در آموختن آن دو بكوش كه هر چه بر دانش و ادبت افزوده شود، بر قدر و قيمت تو افزوده مىشود. با دانش به پروردگارت راه مىيابى و با ادب به پروردگارت خوش خدمت مىكنى و با ادب در خدمتگزارى، بنده سزاوار ولايت و قرب او مىشود. پس [اين]نصيحت را بپذير تا از عذاب بِرَهى.
مشكاة الأنوار: ص 239 ح 689
و لمزيد الاطّلاع راجع : بحار الأنوار : 72 / 202 باب 106 «شِرار الناس» .
انظر : عنوان 158 «الخير» ، الحاجة : باب 973 ، الدولة : باب 1285 . الصديق : باب 2176 ، الصدقة : باب 2198 ، العلم : باب 2855 . العادة : باب 2956 ، الوزارة : باب 4003 .