امام علی علیه السلام
وَاللّهِ، ما نَزَعَ اللّهُ مِن قَومٍ نَعماءَ إلاّ بِذُنوبٍ اِجتَرَحوها ، فَاربِطوها بِالشُّكرِ ، وقَيِّدوها بِالطّاعَةِ .
به خدا سوگند! خداى از هيچ گروهى، نعمت ها را نمىستاند، مگر به سبب گناهانى كه مرتكب مىشوند. پس با شكرگزارى، نعمتها را به چنگ آوريد و با فرمان بردن از خدا، آن ها را نگاه داريد .
إرشاد القلوب : 150 .
و لمزيد الاطّلاع راجع : بحار الأنوار : 71 / 362 باب 90 «إصلاح السريرة».
انظر : الرياء : باب 1410 ، الجمال : باب 546 ، الاختلاف : باب 1063 . النيّة : باب 3926 ، 3927.