منهيّات - صفحه 430

۰.20788.عنه صلى الله عليه و آله : مَن قالَ لخادِمِهِ أو مَملوكِهِ و مَن كانَ مِن النّاسِ : لا لَبَّيكَ و لا سَعدَيكَ ! قالَ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ لَهُ يَومَ القِيامَةِ : لا لَبَّيكَ و لا سَعدَيكَ ، اتعَسْ ۱ في النّارِ . ۲

۰.20789.عنه صلى الله عليه و آله : مَن أضَرَّ بامرأةٍ حتّى تَفتَديَ مِنهُ نَفسَها لَم يَرضَ اللّه ُ تعالى لَهُ بِعُقوبَةٍ دُونَ النّارِ ؛ لأنَّ اللّه َ تعالى يَغضَبُ للمَرأةِ كَما يَغضَبُ لليَتيمِ . ۳

۰.20790.عنه صلى الله عليه و آله : مَن سَعى بأخِيهِ إلى سُلطانٍ ـ لَم يَبْدُ لَهُ مِنهُ سُوءٌ و لا مَكروهٌ ـ أحبَطَ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ كُلَّ عَمَلٍ عَمِلَهُ ، فإن وَصَلَ إلَيهِ مِنهُ سُوءٌ أو مَكروهٌ أو أذى جَعَلَهُ اللّه ُ في طَبَقَةٍ مَع هامانَ في جَهَنَّمَ . ۴

۰.20791.عنه صلى الله عليه و آله : مَن قَرأَ القرآنَ يُريدُ بهِ السُّمعَةَ و التِماسَ شيءٍ ، لَقِيَ اللّه َ عَزَّ و جلَّ يَوم القِيامَةِ و وَجهُهُ عَظمٌ لَيس علَيهِ لَحمٌ ، و زَجَّ القرآنُ ۵ في قَفاهُ حتّى يَدخُلَ النّارَ ، و يَهوي فيها مَع مَن يَهوي . ۶

۰.20788.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس به خدمتكار يا بنده خود و هر كس ديگرى از مردم جواب ردّ دهد و او را از خود براند، خداوند عزّ و جلّ در روز قيامت به او جواب ردّ دهد و از خود براند و در آتش سرنگونش كند.

۰.20789.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس همسرش را چندان آزار و اذيّت دهد كه او حاضر شود [با دادن مالى يا بخشيدن مهريه ]جان خود را از او بخرد و آزاد كند، خداوند متعال براى آن مرد به كيفرى كمتر از آتش رضايت ندهد؛ زيرا خداوند متعال همچنان كه براى [تجاوز به حقّ ]يتيم خشم مى گيرد، براى [تجاوز به حقّ] زن نيز به خشم مى آيد.

۰.20790.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس از برادر خود نزد سلطانى سعايت كند، چنانچه از آن سلطان به او ناراحتى يا گزندى نرسد، خداوند عزّ و جلّ همه اعمال [نيك ]آن سعايت كننده را بر باد دهد و چنانچه گزند يا ناراحتى و يا آزارى از سلطان به آن شخص برسد، خداوند آن سعايتگر را با هامان (وزير فرعون) در يك طبقه از دوزخ جاى دهد.

۰.20791.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس قرآن را به قصد شهرت طلبى يا خواستن چيزى قرائت كند، در روز قيامت خداوند عزّ و جلّ را با چهره اى از استخوان بدون گوشت ديدار كند و قرآن پيوسته بر پس گردن او زند تا اينكه به دوزخ درآيد و همراه دوزخيان در آن سقوط كند.

1.تعس : إذا عثر و انكبّ لوجهه ، و هو دعاء عليه بالهلاك (النهاية : ۱ / ۱۹۰) و في بعض النسخ «انغمس» . (كما في هامش المصدر) .

2.ثواب الأعمال: ۳۳۶/۱.

3.ثواب الأعمال : ۳۳۶ / ۱.

4.ثواب الأعمال : ۳۳۷ / ۱.

5.زَجَّهُ : طعنه (تاج العروس : ۳ / ۳۸۸) .

6.ثواب الأعمال: ۳۳۷/۱.

صفحه از 445