۷۹۱۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الزاهدُ في الدنيا مَن لَم يَغلِبِ الحَرامُ صَبرَهُ ، و لَم يَشغَلِ الحَلالُ شُكرَهُ . ^۱

۷۹۱۱.عنه عليه السلام :الزاهدُ في الدنيا كُلَّما ازدادَتْ لَهُ تحلّيا إزدادَ عَنها تَوَلِّيا . ^۲

۷۹۱۲.عنه عليه السلام :الزاهِدونَ في الدنيا قومٌ وُعِظُوا فاتَّعَظُوا ، و اُخِيفُوا فَحَذِرُوا ، و عُلِّمُوا فَتَعَلَّمُوا ، و إن أصابَهُم يُسرٌ شَكَرُوا ، و إن أصابَهُم عُسْرٌ صَبَرُوا . ^۳

۷۹۱۳.عنه عليه السلام :لا يكونُ زاهِدا حتّى يكونَ مُتَواضِعا . ^۴

۷۹۱۴.عنه عليه السلامـ في صفة الزُّهّادِ ـ: كانوا قَوما مِن أهلِ الدنيا و لَيسُوا مِن أهلِها ، فكانوا فيها كَمَن لَيسَ مِنها ، عَمِلُوا فيها بما يُبصِرُونَ ، و بادَرُوا فيها ما يَحذَرُونَ ، تُقَلَّبُ أبدانُهُم بينَ ظَهْراني أهلِ الآخِرَةِ، يَرَونَ أهلَ الدنيا يُعْظِمُونَ مَوتَ أجسادِهِم، و هُم أشَدُّ إعظاما لِمَوتِ قُلوبِ أحيائهِم . ^۵

۷۹۱۰.امام على عليه السلام :بى رغبت به دنيا كسى است كه در مقابل حرام ، شكيبايى خود را از دست ننهد و حلال ، او را از گزاردن شكرش غافل نسازد .

۷۹۱۱.امام على عليه السلام :كسى كه به دنيا بى اعتناست، هرچه دنيا بيشتر برايش خود آرايى كند، او بيشتر به آن پشت مى كند .

۷۹۱۲.امام على عليه السلام :دنيا گريزان، مردمى هستند كه چون اندرز داده شدند ، پند گرفتند و چون بيم داده شدند ، حذر كردند و چون تعليم داده شدند ، آموختند و هرگاه آسايشى به آنان رسد ، شكر كنند و چون به سختى درافتند ، شكيبايى ورزند .

۷۹۱۳.امام على عليه السلام :زاهد، زاهد نباشد، مگر آنگاه كه فروتن باشد .

۷۹۱۴.امام على عليه السلامـ در وصف زهّاد ـفرمود : آنان گروهى از مردم دنيا هستند، ولى اهل دنيا (دنيا دوست) نيستند . در اين دنيا همچون كسانى هستند كه از آن نيستند . بر اساس بينش و بصيرت كار مى كنند و در دنيا از آنچه مى ترسند (مرگ) پيشى مى گيرند ، پيكرهايشان در ميان اهل آخرت مى گردد (جز با اهل دين و آخرت نمى آميزند) ، اهل دنيا را مى بينند كه به مرگ بدنهايشان اهميت مى دهند ، در حالى كه آنان مرگ دلهاى زنده را بيش از آن مُهم مى شمارند .