۲۰۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اولياى خدا ، سكوت مى كنند و سكوتشان ياد [خدا] است ، و مى نگرند و نگريستنشان توأم با عبرت آموختن است ، و سخن مى گويند و سخنشان حكمت است .
۲۰۲.امام على عليه السلامـ در توصيف مؤمن ـ: اندوه او در دلش است و شادى او در چهره اش ... . دل او به ياد خدا ، آباد است .
ر . ك : ص 191 (مهم ترين اوقات ياد خدا / در تنهايى) و ص 215 ح 355 ـ 360 .
4 / 5
ياد كردن آشكار
۲۰۳.امام على عليه السلام :خوشا به حال كسى كه دلش را به انديشيدن ، مشغول داشت و زبانش را به ياد خدا .
۲۰۴.امام على عليه السلام :جان هاى خويش را به طاعت ، مشغول داريد و زبان هايتان را به ذكر و دل هايتان را به رضايت از آنچه خوش داريد و خوش نمى داريد .
