۲۵۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ذكرگوى بى عمل ، مانند كسى است كه با كمانِ بى چلّه تيراندازى مى كند .
7 / 5
بزرگداشت
۲۵۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در سفارش هاى ايشان به ابو ذر غفارى ـ: اى ابوذر! بايد كه شُكوه خداوند در سينه ات بزرگ باشد . او را چنان ياد مكن كه شخص نادان در هنگام ديدن سگ ، ياد مى كند كه : «خدايا! به حسابش برس» يا در هنگام ديدن خوك كه : «خدايا! به حسابش برس» .
۲۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ از دعاى ايشان پس از هر يك از نافله هاى دو ركعتى ظهر ـ: بيم از خودت را ، و اميد به خودت را ، و كُرنش در برابر خودت را ، و آزرم و شرم از خودت را ، و بزرگداشت يادت را ، و مقدّس دانستن مقام با عظمتت را ، در تمام مدّت عمرم ، روزى ام فرما تا آن كه چون جان مرا مى ستانى ، از من راضى باشى .
۲۵۴.مصباح الشريعةـ در حديثى كه به امام صادق عليه السلام نسبت داده شده است ـ: هر گاه بنده ، خداوند متعال را با بزرگى و اخلاص ياد كند ، هر حجابى كه پيش از آن ، ميان او و خدا بوده است ، كنار مى رود ... و هر گاه از ياد خدا غافل شود ، او را چگونه مى بينى ؟ در حبس و حجاب است و بر اثر جدا شدن از نورِ عظمت [خدا] ، سخت و تاريك شده است .
7 / 6
نشاط
۲۵۵.امام على عليه السلامـ از دعاى ايشان در روز صفّين ـ: از تو درخواست مى كنم كه ... نيرومندى در عبادتت و بانشاط بودن در يادت را روزى ام كنى ، تا زمانى كه در زمينت ، زنده ام مى دارى .