۵۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اهل بهشت ، افسوس نمى خورند ، مگر براى لحظاتى كه بر آنان گذشته و در آن لحظات ، خدا را ياد نكرده اند.
۵۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس در مجلسى بنشيند و در آن خدا را ياد نكند ، اين ، از جانب خداوند براى او كاستى به حساب مى آيد ، و هر كه در بسترى بخوابد و در آن خدا را ياد نكند ، بر او از جانب خدا ، كاستى به شمار مى آيد .
۵۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس در بسترى بخوابد و در آن ، خدا را ياد نكند ، روز قيامت ، آن خفتن ، مايه افسوس او خواهد شد ، و هر كس در مجلسى بنشيند و در آن خدا را ياد نكند ، روز قيامت ، آن مجلس ، مايه افسوس او خواهد شد ، و هر كس در راهى برود و در آن ، خدا را ياد نكند ، روز قيامت ، آن رفتن ، مايه افسوس او خواهد شد .
۵۱۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه عدّه اى در مجلسى گِرد آيند و نام خداوند عز و جل را نبرند و بر پيامبرشان درود نفرستند ، آن مجلس ، مايه افسوس و گزند آنان خواهد شد .
۵۱۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه گروهى در مجلسى بنشينند و در آن مجلس ، نام خدا را نبرند و بر پيامبرشان درود نفرستند ، آن مجلس ، مايه افسوس آنان خواهد شد . اگر خدا خواست ، عذابشان مى كند و اگر خواست ، مى بخشدشان .
۵۱۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه عدّه اى مجلسى را به پايان بَرند كه در آن ، نام خدا برده نشده است ، چنان است كه از سرِ لاشه الاغى برخاسته اند و برايشان مايه افسوس خواهد شد .