فصل پنجم: آداب «بسم اللّه » گفتن
5 / 1
بلند گفتن
الف ـ سزاوارترين آيه به خوانده شدن با صداى بلند
۶۷۰.امام صادق عليه السلام :«بسم اللّه الرحمن الرحيم» ، سزاوارترين چيز به خوانده شدن با صداى بلند است ، و آن ، همان آيه اى است كه خداوند عز و جل فرموده است : «و هر گاه در قرآن ، پروردگارت را بر يكتايى اش ياد كنى ، از سرِ بيزارى ، پشت مى كنند و مى گريزند» .
ب ـ بلند گفتن «بسم اللّه الرحمن الرحيم» ، توسّط پيامبر خدا صلى الله عليه و آله
۶۷۱.امام باقر عليه السلام :هر گاه پيامبر خدا ، نيمه هاى شب [در نماز] قرآن تلاوت مى كرد ، به سبب صوت نيكويش ، قريش به آن گوش مى دادند ، و چون «بسم اللّه الرحمن الرحيم» را مى خواند ، از او مى گريختند .
