۷۳۹.بحار الأنوار :در صحيفه ادريس پيامبر عليه السلام ، آمده است : «منزّهم من ، منزّهم ، و خوشا به حال آن كه مرا تسبيح گويد ! مقدّسم من ، و خوشا به حال آن كه مرا تقديس كند!» .
۷۴۰.قصص الأنبياءـ در بيان آيات دهگانه اى كه بر موسى عليه السلام نازل شد ـ: به نام خداوند مهرگستر مهربان . اين نبشته اى است از سوى خداوند ، آن پادشاه مقتدر شكست ناپذير چيره [بر عالم هستى] ، به بنده اش و فرستاده اش موسى بن عمران : مرا تسبيح گوى و تقديس كن . معبودى جز من نيست . پس مرا بندگى كن و چيزى را انباز من مگردان ، و از من و پدر و مادرت سپاس گزارى نما . حركت به سوى من است .
3 / 2
بسيار تسبيح گفتن
قرآن
«پس بر آنچه مى گويند ، شكيبا باش و پيش از بر آمدن آفتاب و قبل از فرو شدن آن، با ستايش پروردگارت ، [ او را ] تسبيح گو . و برخى از ساعات شب و حوالى روز را به نيايش پرداز . باشد كه خشنود گردى» .
حديث
۷۴۱.امام على عليه السلامـ در بيان حديث معراج پيامبر صلى الله عليه و آله ـ: خداى متعال فرمود : «... اى احمد! نه هر كه گفت : خدا را دوست دارم مرا دوست دارد ، مگر آن گاه كه خوراكى برگيرد ... و همواره به ياد من بپردازد و پيوسته تسبيح بسيار گويد» .