۷۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :جبرئيل عليه السلام از جانب پروردگارم به من دستور داد كه قرآن را ايستاده [در قيام نماز ]بخوانم ، و در ركوع ، او را ستايش گويم ، و در سجده ، تسبيحش گويم ، و نشسته [در قعود] ، او را بخوانم .
۷۹۷.امام صادق عليه السلام :خداوند عزيز جبّار ، پيامبرش را به سوى آسمان خود ، بالا برد ... و خدا فرمود : «... دو دست خود را خَم نما و بر زانوانت بگذار و بر عرش من بنگر» .
پيامبر خدا فرمود : «پس ، چنان عظمتى ديدم كه جانم برفت و از هوش رفتم . پس ، به من الهام شد و گفتم : پاكا پروردگار بزرگ من ، و ستايش ، او را! ، از عظمتى كه ديدم . چون اين را گفتم ، به هوش آمدم و باز به من الهام شد و اين جمله را هفت بار گفتم و جانم ، چونان قبل ، به من باز گشت . از همين رو ، در ركوع گفته مى شود : پاكا پروردگار بزرگ من ، و ستايش ، او را! » .
سپس خداوند فرمود : سَرت را بالا بگير . و من ، سرم را بلند كردم و چيزى ديدم كه عقل از سرم برفت . پس با صورت و دستانم به زمين افتادم . به من الهام شد و گفتم : پاكا پروردگار برين من ، و ستايش ، او را! ، از بلنداى مرتبتى كه ديدم . اين جمله را هفت بار گفتم و جانم به من باز گشت . هر بار كه آن را مى گفتم ، بيهوشى ، بيشتر از من برطرف مى شد . پس نشستم» .
۷۹۸.الكافىـ به نقل از اَبان بن تَغلِب ـ: بر امام صادق عليه السلام در آمدم . به نماز ايستاده بود . شمردم . ديدم در ركوع و سجود ، شصت تسبيح گفت .
۷۹۹.الكافىـ به نقل از ابو بكر حَضرَمى ـ: امام باقر عليه السلام فرمود : «مى دانى حدّ ركوع و سجود چيست؟» .
گفتم : خير .
فرمود : «در ركوع ، سه مرتبه مى گويى : پاكا پروردگار بزرگ من ، و ستايش ، او را! و در سجود نيز سه مرتبه مى گويى : پاكا پروردگار برين من ، و ستايش ، او را! . پس هر كه يكى كم بگويد ، يك سومِ نمازش را كم كرده است، و هر كه دو تا را كم بگويد ، دو سومِ نمازش را كم كرده است ، و هر كه اصلاً تسبيح نگويد ، او را نمازى نيست» .
